با توجه به اینکه علم انسان هر روز در حال پیشرفت است و دانشمندان به وسیله سلول های بنیادی گوسفند شبیه سازی شده را به وجود آوردند و یا در مؤسسه رویان و یا دانشمندان کشورهای خارجی توانسته اند بعضی از عضوهای بدن انسان را شبیه سازی کنند اگر دانشمندان روزی بتوانند انسان شبیه سازی شده را به وجود آورند (انسانی که برترین مخلوقات خداوند است) آیا ممکن است روزی برسد که علم انسان آن قدر پیشرفت کند که به سطح علم خدا برسد و بر آن احاطه و برتری یابد یا خیر؟ آیا انسان روزی می تواند به علم و قدرت خدا احاطه پیدا کند یا اینکه علم خدا آن قدر بالاتر و برتر و در حد بی نهایت است که انسان نمی تواند به آن دست یابد؟

انسان هیچگاه خالق چیزی نیست درمهندسی ژنتیک انسان چیزی را خلق نمی کند؛ بلکه انسان قوانین خلقت را کشف می کند وآنگاه زمینه را فراهم می کند تا قوانین خلقت چیزی را که انسان می خواهد پدید آورند؛ و قوانین خلقت با اذن خدا عمل می کنند . هیچ فرقی بین یک موجود به دست آمده از مهندسی ژنتیک با یک موجود زاده شده از مادر وجود ندارد ؛ هر دو مخلوق خدا هستند . انسان می داند که از آمیزش نر وماده موجود زنده ای پدید می آید لذا دو حیوان را آمیزش می دهد تا بچه ای به دنیا بیاید آیا معنی این کار خلق کردن است . آیا پدر و مادرند که بچه را خلق می کنند . آیا ما هستیم که گندم را می رویانیم . آیا کار ما جز پاشیدن گندم بر زمین است . ما فقط از قوانین خدا استفاده می کنیم . در مهندسی ژنیک نیز همین گونه است . سلولی را از گوسفندی بر می دارند و در شرایط خاصی قرار می دهند تا طبق قوانین الهی تغییراتی در آن ایجاد شود آنگاه آن را در شکم همان گوسفند قرار می دهند تا مراحل رشد را ادامه دهد . خداست که وجود می دهد نه بشر ،بشر تنها مواد را جابجا می کند و آنگاه قوانین عالم به اذن خدا به کار می افتند ومجودی پدید می آید ؛ در این میان بشر تنها کارگر خداست . اگر بشر توانست از عدم چیزی را خلق کند آنگاه می تواند مدعی خالقیت شود .علم خدا واجب الوجود وعین ذات خداست ، و ذات خدا نامحدود ازلی وابدی است ؛ درحالی که خود بشر ممکن الوجود است چه رسد به علم او . علم همه دانشمندان عالم خود ذره ای از پرتوعلم خداست که به بشر ارزانی داشته است.خداوند متعال می فرماید :« آیا از نطفه اى که در رحم مى ریزید آگاهید؟! (58) آیا شما آن را(در دوران جنینى) آفرینش(پى در پى) مى دهید یا ما آفریدگاریم؟! (59) ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم؛ و هرگز کسى بر ما پیشى نمى گیرد! (60) تا گروهى را به جاى گروه دیگرى بیاوریم و شما را در جهانى که نمى دانید آفرینش تازه اى بخشیم! (61) شما عالم نخستین را دانستید؛ چگونه متذکّر نمى شوید(که جهانى بعد از آن است)؟! (62) آیا هیچ درباره آنچه کشت مى کنید اندیشیده اید؟! (63) آیا شما آن را مى رویانید یا ما مى رویانیم؟! (64) هر گاه بخواهیم آن را مبدّل به کاه در هم کوبیده مى کنیم که تعجّب کنید! (65) (بگونه اى که بگویید:) براستى ما زیان کرده ایم، (66) بلکه ما بکلّى محرومیم! (67) آیا به آبى که مى نوشید اندیشیده اید؟! (68) آیا شما آن را از ابر نازل کرده اید یا ما نازل مى کنیم؟! (69) هر گاه بخواهیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار مى دهیم؛ پس چرا شکر نمى کنید؟! (70) آیا درباره آتشى که مى افروزید فکر کرده اید؟! (71) آیا شما درخت آن را آفریده اید یا ما آفریده ایم؟! (72) ما آن را وسیله یادآورى(براى همگان) و وسیله زندگى براى مسافران قرار داده ایم! (73) حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن(و او را پاک و منزّه بشمار)! (74)»( سوره واقعه )و فرمود:« و از تو درباره«روح» سؤال مى کنند، بگو: «روح از فرمان پروردگار من است؛ و جز اندکى از دانش، به شما داده نشده است!» (الإسراء : 85(وفرمود :« هیچ معبودى نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند؛ هیچگاه خواب سبک و سنگینى او را فرانمى گیرد؛ (و لحظه اى از تدبیر جهان هستى، غافل نمى ماند؛) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آن اوست؛ کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! (بنا بر این، شفاعت شفاعت کنندگان، براى آنها که شایسته شفاعتند، از مالکیت مطلقه او نمى کاهد.) آنچه را در پیش روى آنها[ بندگان ] و پشت سرشان است مى داند؛ (و گذشته و آینده، در پیشگاه علم او، یکسان است.) و کسى از علم او آگاه نمى گردد؛ جز به مقدارى که او بخواهد. (اوست که به همه چیز آگاه است؛ و علم و دانش محدود دیگران، پرتوى از علم بى پایان و نامحدود اوست.) تخت(حکومت) او، آسمانها و زمین را دربرگرفته؛ و نگاهدارى آن دو[ آسمان و زمین ]، او را خسته نمیکند. بلندى مقام و عظمت، مخصوص اوست. » (البقرة : 255) برای اینکه بدانید قدرت خدا درچه حد است کافیست به عالم هستی نظر کنید در جهان میلیارها میلیارد کهکشان است . و هر کهکشانی میلیاردها ستاره دارد. و هرکهکشان به قدری عظیم است که دو نیم میلیون سال طول می کشد تا نور بتوانداز یک سر کهکشان تا سر دیگر آن برسد . حال حساب کنید که کل عالم ماده به چه اندازه است . وتازه عالم ماده با این عطمت در مقابل عالم برزخ مثل قطره ای در مقابل دریاست ؛ و عالم برزخ خود در مقابل عالم آخرت باز قطره ای در مقابل دریاست . در حالی که این بشر مدعی علم و قدرت در مدت هزاران سال زندگی بر روی زمین هنوز پا روی مریخ هم نگذاشته است . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه