چرا برخي کشورهاي مسلمان نه تنها حامي کشور ايران نيستند بلكه در مواردي دشمني هم مي ورزند؟

به اعتقاد ما اصل اين سخن که کشورهاي مسلمان حامي ايران نيستند ، سخن تام و تمامي نيست ، هر چند به صورت مطلق نيز اشتباه نيست . به عبارتي نمي توان به صورت مطلق حکم کرد که هيچ کدام از کشورهاي مسلمان حامي ايران نيستند . بلکه بايد کشورهاي جهان را به دو دسته تقسيم کرد : کشورهاي حامي ايران و کشورهاي مخالف ايران . البته به نظر مي رسد که براي بررسي دقيق تر اين موضوع و به دليل دخالت هاي غرب در اين موضوع بهتر است کشورهاي جهان را به گونه اي ديگر تقسيم نماييم :الف – کشورهايي که با غرب رابطه خوبي دارند که اين کشورها ، خود به دو دسته تقسيم مي شوند :1 – کشورهايي که عليرغم داشتن رابطه خوب با غرب از جمهوري اسلامي ايران نيز حمايت مي کنند و تلاش مي کنند تا روابط خود را بر اساس مصالح و منافع ملي خود ، با دو طرف تنظيم نمايند .2 – کشورهايي که از جمهوري اسلامي ايران حمايت نمي کنند و يا حمايت مطلوبي ندارند که علل اين امر را مي توان در چند عنوان مطرح کرد :· برخي از اين کشورها به خاطر تعهد به حفظ منافع غرب با جمهوري اسلامي ايران ميانه خوبي ندارند و يا در صورت بروز منازعه ميان ايران و غرب ، از ايران حمايت نمي کنند همچون اکثر کشورهاي ديکتاتور منطقه به ويژه عربستان و مصر دوران مبارک· برخي از اين کشورها عليرغم علاقمندي به داشتن روابط حسنه با جمهوري اسلامي ايران به دليل تحت فشار قرار داشتن از سوي آمريکا ، مجبور به اتخاذ مواضعي مي شوند که با خواست اصلي آنان مغايرت دارد که علت عمده اين فشارها ناشي از اين است که اين کشورها کمک ها و يا وام هايي را از آمريکا دريافت مي کنند که حمايت از کشور ما باعث قطع اين کمک ها مي گردد و اين کشورها را دچار مشکلاتي مي گرداند .· در برخي از اين کشورها فعاليت گروه هاي سلفي تندرو که به شدت مخالف حضور ، نفوذ و اقتدار جمهوري اسلامي ايران هستند باعث تحت فشار قرار گرفتن دولت ها شده و مانع از حمايت هاي موثر آنان از جمهوري اسلامي ايران مي شود .ب – کشورهايي که با غرب رابطه خوبي ندارند و يا به تعبير دقيق تر غرب نسبت به آنان خصومت مي ورزد ، عمدتاً با جمهوري اسلامي ايران روابط خوبي دارند و در مواقع مقتضي از کشور ما حمايت هاي لازم را به عمل مي آورند که در رأس چنين کشورهايي بايد از سوريه نام برد، در عین حال یکی از عوامل مؤثر و پر اهميت در روابط بين کشورها منافع ملی هر کشور در رابطه با ديگر کشورها می باشد، به همين دليل کشورهایی که از مواضع ايران در عرصه های بین المللی حمايت نمی کنند، با توجه به جايگاه ایران، ناگزير از اين هستند که در اموری از مواضع و سیاست ها در جهت تأمین ملی خودشان با ایران همراهی کنند و بیش از این انتظار داشتن از اين کشورها در دنیای کنونی در واقع يک رويکرد غير واقعی و غیر واقع بینانه است و جمهوری اسلامی با همين وضعيت فعلی و امکانی که وجود دارد مثلاً حمايت های کشورهای گروه غير متعهدها را برای حق داشتن انرژی هسته ای ایران همراه کرده و با همين وضع موجود و همراهی برخی کشورها در جهت دهی و تاثيرگذاری در سیاست ها و جهت گیری بين المللی موفقيت نسبی را به دست آورده است و اين نشان می دهد با وجود اين که کشورهای مسلمان به دلائلی که به آن اشاره گرديد به عنوان دولت انقلابی مدافع و حامی کشور ايران نیستند و انتظار از آن ها انتظار غیر واقع بینانه است لکن در سطح منافع ملی اين کشورها می توان به همراهی در تاثيرگذاری در نظام بين المللی و جهت گیری ها در نظام بین الملل امید داشت و دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی توانسته است در جهت مهار یک جانبه گرایی آمريکا اقدامات مؤثری تاکنون داشته باشد و با توجه دادن کشورهای مسلمان و غیر مسلمان به منافع و مصالح ملی شان در واقع آن ها را از اجماع بين المللی عليه ايران باز دارد و حتی با حضور و برگزاری اجلاس کنفرانس سران کشورهای اسلامی و کشورهای غیرمتعهد ها، تشریک مساعی آن ها را در تأثیرگذاری در روند تصمیمات جلب و همراه نمايد و اين مهم اگرچه حامی بودن کشورهای مسلمان تلقی نمی شود لکن اين گام ها می تواند گام ها و اقدامات بعدی در جهت تقویت جايگاه ایران و هم چنين همراهی بیشتر کشورهای مسلمان و غیر مسلمان را در جهت دست یابی به اهداف جمهوری اسلامی نوید دهد. منبع: اندیشه قم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه