اگر خداوند رحيم است پس عذابهاي بسيار دردناك جهنم به چه معنا است طبق صفات سلبيه كه خداوند صفت بد ندارد پس كدام عامل باعث شده كه جهنم به وجود بيايد؟

انسان به منزله پرنده اي است كه با دو بال پرواز مي كند و به معراج حقيقي يعني لقاءالله و ديدار يار نائل مي شود: الف) بال خوف، ب) بال رجاء. هر يك از اين دو بال نباشد پرواز هم امكان ندارد. آياتي چون «ان الله هو التواب الرحيم؛ بي ترديد خداوند جهان توبه پذير مهربان است» (توبه، آيه 118 - توبه، آيه 24). بال رجاء است كه انسان را در اين سير اميدوار مي كند. اما آياتي چون «ان الله شديد العقاب؛ بدانيد كه خداوند سخت كيفر است» (بقره، آيه 196) بال خوف است كه انسان را از خطر راه مطلع مي كند. جمع اين دو بال را در اين آيه مي خوانيم: «غافر الذنب و قابل التوب شديد العقاب ذي الطول لا اله الا هو اليه المصير؛ (خداي عزيز عليم) گناه بخش و توبه پذير، سخت كيفر، فراخ نعمت است، خدايي جز او نيست، بازگشت به سوي اوست» (مؤمن، آيه 3). اين آيه بيان مي دارد كه تنها خداست كه خدايي مي كند همه به سوي او باز مي گردند كه اين بازگشت با دو بال خوف و رجاء است. 2. خداوند بسيط مطلق است كه داراي صفات جلالي و جمالي است. از سويي رحمتش همه جهان را در بر گرفته و از سوي ديگر عذابش براي كافران و منكران آماده است (اعراف، آيه 156). انسان آن گاه كه به رحمت بيكران الهي نظر مي كند، اميدوار مي شود و شادان و با نشاط به سوي او مي رود. آن گاه كه به خود و كم كاري ها و گناهان خود نگاه مي كند نگران مي شود كه در محضر حق مطلق كه تنها محبوب عالم است با دست خالي مي رود و در صورتي كه تنها با عدالت، بدون فضل و رحمت با او رفتار كند، گرفتار مي شود. بنابراين به خداوند و رحمت او پناه مي برد و تلاش و دعا و عبادت خود را مضاعف مي كند و اين گونه است كه حركتش به سوي حق سرعت مي گيرد. چنين مؤمني همواره در راه و حركت است. شتابان و با نشاط «و اسرع اليك في ميادين السابقين» (دعاي كميل) زيرا همواره خود را در بين دو صفت جمال و جلال الهي مي بيند. از سويي اميدوار مي شود و از سوي ديگر بيمناك و هر دو، او را به اوج گيري و پرواز وا مي دارد. چنين انساني «سلاحه البكاء» (دعاي كميل) سلاحش گريه است و سرمايه اش اميدواري «و رأس ماله الرجاء» (دعاي كميل) پس با انجام واجبات و ترك محرمات در مرحله اول و آن گاه با انجام مستحبات و ترك مكروهات در مرحله دوم به قرب الهي مي رسد و به ديدار يار و لقاءالله نائل مي شود. بنابراين نه تنها توبه پذيري و شديد العقاب بودن خداوند با هم منافات ندارد بلكه اين دو لازمه حركت به سوي خداوند است كه دو بال اميد و بيم انسان را به حركت دو جاده الهي وا مي دارد. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه