چند سوال در مورد دین زرتشت داشتم۱- آیا زرتشیان واقعا نمی دانند که پیغمبرشان که بدنیا آمد و کی از دنیا رفت؟۲-آیا امروزه زرتشیان ایران مردگان خود را برا بلندی می گذارند تا خوراک پرندگان شوند ؟۳- آنها معتقدند که دینشان دین عقل و خرد است و یکی از نقاط قوت آن نداشتن احکام است ؟مثلا از یکی از اینها در ماهواره پرسیده شد آیا قمار حرام است او در جواب پاسخ داد دین زرتشت دین باید ونباید نیست این سوال را باید از یک جامعه شناس بپرسید خواهش میکنم ثابت کنید نداشتن احکام نقطه قوت دین به حساب نمی آید

در جواب سوالات شما باید بگویم:زمان ظهور زرتشت، با همه پژوهش‌های دانشمندان قدیم و جدید، هنوز هم در پرده ابهام است. درباره زمان زندگانی زرتشت آنقدر تحقیق و بحث و گفت‌و‌گو شده‌است که حتی اشاره به رئوس آن مطالب، کتاب بزرگی را فراهم می‌کند. بیشتر پژوهشگران زمان زرتشت را سده پنجم تا ششم پیش از میلاد در نظر گرفته‌اند که موافق روایات زردشتیان است. بر اساس دیدگاه زردشتیان تاریخ زندگانی او بدین شرح است: در حدود 660ق. م به دنیا آمد و در سال 583م در سن 70 سالگی به هنگام هجوم لشکر «ارجاسب» تورانی در آتشکده بلخ کشته شده است[1]. عده ای از خاورشناسان از جمله «جکسن»[2] به جهت تحقیق و تتبعات عمیقی که درباره آیین زردشت انجام داده، متخصص آیین زرتشت شناخته شده است. وی کتابی محققانه در این باره نوشته و سالهای زندگی او را معلوم کرده است. مطابق تحقیقات وی «زردشت» در نیمه قرن هفتم پیش از میلاد متولد شده و در سال 584 قبل از میلاد از دنیا رفته است[3].در جواب سوال دوم شما هم باید بگویم امروز بعلت مسائل گوناگون قانونی و اجتماعی، پیروان این آیین دیگر مردگان خود را به شیوه قدیم در دخمه ها قرار نمی دهند. تا نزدیک شصت سال پیش زرتشتیان ایران در شهرهای کرمان، یزد، تهران و دیگر شهرهای زرتشتی نشین برای از بین بردن تن در گذشتگان خود از دخمه یا برج خاموشان بهره می‌بردند. اما امروزه مردهگان خود را با تخت آهنی در گوری که کنده شده است می گذارند. روی قبر را با سنگهای سیمانی پوشیده و درز های آنها با سیمان می گیرند و بعد روی آنرا با خاک پر می نمایند، پس از چند ماه روی گور سنگ انداخته می شود و نام شخص درگذشته روی لوح حک می گردد.اما در مورد سوال سوم با توجه به اینکه اینجانب تحلیل و سخن گوینده مورد نظر را ندیده ام و به همه مطالب گوینده دسترسی نداشته ام؛ آنچه در ادامه می گویم نظراتی کلی در این رابطه می باشد و به قصد نقد ایشان نخواهد بود. در مورد دین تعاریف بسیار زیادی صورت گرفته است. این تعاریف به طورکلی از دو بعد لغوی(علم لغت) و اصطلاحی خارج نیستند. تفاوت در تعریف ها به علت اختلاف در روش شناسی، اختلاف در مصادیق دین، تاثیر پیش فرض­های معرفت شناختی، انسان شناختی، هستی شناختی، نگرش جزء نگرانه به جای نگرش کل نگرانه، خلط میان دین و تدین و یا خلط میان دین و ایمان به وجود آمده است. به هر صورت آنچه در اینجا باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد تقسیم دین به ادیان توحیدی و غیر توحیدی می باشد. در هر دوشکل این تقسیم بندی دین چیزی غیر از قوانین نگاشته شده نیست که بر اساس آن انسان به جزاء مورد نظر(چه خوب و چه بد؛ چه دنیایی و چه آخرتی) خواهد رسید. با یک تفاوت که در ادیان توحیدی عامل محرک در توجه انسان ها و التزام به آن قوانین، با اعتقاد به وحدانیت خالق و الهی بودن قوانین همراه شده است. از این رو انکار احکام که همان قوانین دینی هستند، امری غیر از انکار اصل دین مورد نظر نخواهد بود. در حقیقت باید پرسید دینی که قانون نداشته باشد پس چه چیزی دارد که با آن می خواهد انسان ها را به سوی خود دعوت نماید. همچنین این ادعا که دین زردشت فاقد احکام است گفته ای غیر واقعی است. مثلا همانطور که شما سوال فرمودید یکی از احکام دین زردشت کیفیت دفن مردگان است که با توجه به شرائط زمان و مکان تغییراتی در شیوه و کیفیت انجام آن بوجود آمده است. پی نوشت ها: [1] الهامی، داود، «زرتشت» و « اوستا»، ص36[2] Gackson[3] تاریخ ادیان، ص 243 ؛ مزدا پرستی در ایران قدیم، ص 30. 27 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه