سيره احتجاجي رسول اكرم(ص) با يهوديان درباره زير بناي اركان كعبه به چه صورت بود؟

يهودي پرسيد: چرا كعبه چهار ديوار دارد؟ حضرت رسول(ص) فرمود: چون كلمات اساسي چهارتاست كعبه هم چهار ديوار دارد و آن كلمات، تسبيحات اربعه است. از باب تشبيه معقول به محسوس و يا تمثل معقول به صورت محسوس، كعبه از آن رو داراي چهار پايه و ديوار است كه كلماتي كه بناي اسلام بر آنهاست، چهار اصل مي‏باشد. اين چهار كلمه، يكي تسبيح است؛ «سبحان الله»، يعني خدا از هر نقصي منزه است، و ديگري تحميد: «و الحمد الله»، يعني نه تنها خدا از هر نقصي منزه است بلكه با افاضه نعمت، نقص ناقصان را هم ترميم و جبران مي كند، چون هر جبران و مرمّتي به عنايت الهي است و چون منعمْ محمود است، پس بايد خدا را حمد كرد، از اين رو بعد از تسبيحْ سخن از تحميد ذات خداوند مطرح است. در هيچ نشئه‏اي، هيچ موجودي غير خدا را حمد نمي‏كند، چون حمد در برابر نعمت است و منعمي جز خدا نيست، حتي هستي حمد كننده و زبان و معرفت او نيز نعمت حق است. پس سراسر عالم حامد است: «اِن مِن شَيءٍ اِلاّ يسبّح بحمده»اسراء/44 چنانكه در سراسر عالم، غير از خداي سبحان نيست. بعد از تحميد، سخن از تهليل است: «لا اله الا الله»؛ يعني معبودي جز خداي سبحان نيست. و چون توحيد بهترين معرفت است، كلمه‏اي افضل از «لا اله الاّ الله» نيست: «أَفضل الكَلام قول لا اله الا الله»؛ (بحار/36/263). بعد از تحليل نوبت به تكبير مي‏رسد: «الله أكبر». بازگشت تكبير، به تسبيح است، زيرا معناي «الله اكبر» اين است كه خداوند بزرگتر و منزه از وصف واصفان و نعتِ ناعتان است. از آن جا كه جلال آميخته با جمال است، تسبيح به صورت تكبير بيان شده است. بر اين اساس، آنها كه هنگام عبادت به كعبه رو مي‏آورند، در حقيقت به تسبيحات اربعه توجه مي‏كنند، چنانكه طواف در اطراف كعبه نيز در حقيقت طواف پيرامون همين كلمات است. گرچه خداي سبحان فرمود: شرق و غرب عالم از آنِ خداست و به هر سمتي رو كنيد در آن جا چهره غيبي خداوند متجلي است: «ولِله المَشرق و المَغرب فَأينما تُولوا فَثم وجه الله» بقره/115 با اين حال فرمود: هر جا هستيد به طرف مسجد الحرام روي آوريد: «و حَيث ما كنتم فولوا وجُوهكم شَطره» بقره/144و بين اين دو بيان، فرق بسيار است. در بيان اول فرمود: به هر سمتي روي بياوريد، وجه الله است و در بيان ديگر فرمود: هر جاي عالم هستيد، به طرف مسجد الحرام روي بياوريد؛ معلوم مي‏شود مسجدالحرام براي وجه الله، مركزيت دارد؛ آن جا محور توحيد، تكبير، تحميد و تسبيح است و مركز و محور اين كلمات در سراسر عالم، قبله مسلمانان و مطاف زائران بيت الله است. اين خلاصه جواب رسول اكرم(ص) به آن عالم يهودي بود.منبع: آیت الله جوادي آملي،تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيرة رسول اكرم در قرآن) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه