چرا درلحظه ای که باید بگویم بله و می خواهم بله بگویم،بطور ناخودآگاه نه می گویم. آیا این قضا وقدر است ؟

ما در نگاه کلامی امامیه چیزی بنام شانس ، تصادف و اتفاق نداریم . شانس ، تصادف و اتفاق نوعی بیان است از آنچه که ما به آن توجه نداشته ایم . هیچ چیزی شانسی اتفاقی نمی افتد . درمبانی اعتقادی ما چیزی بنام شانس و تصادف نیست و همه چیز قانون دارد . وقتی ما به قانون آن توجه نداریم خیال می کنیم که بی قانون اتفاق افتاده است . چیزی بی عامل اتاق نیفتاده است من به عامل آن توجه ندارم . یا عامل آن از عوامل غیر مادی است که بر من نامکشوف است . بخاطر همین است که به ما می گویند : هر کاری هم که می کنی حتما دعا کن بخاطر همین است . عوامل معنوی قرار است بگونه ای جبران کننده محدودیت هایی باشد که ما در انتخاب عوامل مادی مان داریم . ما می گوییم که من بدشانسی آوردم و ماشین روبرویی لاستیک ترکاند و به من زد . شما بدشانسی نیاوردی و عوامل مادی در اختیار خودت را درست کردی ولی حواست نبود که عوامل مادی هست که از انتخاب تو خارج است . دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای فرشته است به دودست دعا نگهداردت . این تعبیر دقیق و زیبایی است . بقول حافظ وقتی من معاش می کنم، یک جاهایی پایم را محکم می گذارم و یک جاهایی از دست من در می رود و پایم می لغزد . ما نمی توانیم انکار بکنیم که ما هر چقدر هم که تلاش بکنیم نمی توانیم اطمینان داشته باشیم که پای مان نمی لغزد . انسانهایی که خیلی به عقل و برنامه ریزی خودشان متکی هستند ، معمولا آنها یک جاهایی زمین می خورند و بد جور هم زمین می خورند . چون خدا می خواهد به آنها نشان بدهد که شما به تنهایی حاکم بر سرنوشت خودت نیستی و عوامل معنوی هم وجود دارد . عوامل معنوی مثل دعا ، توکل و دعای دیگران در حق من ، اینها مانع از این می شود که وقتی پای من لغزید تنها بمانم و وقتی پای من می لغزد فرشته به دو دست دعا من را نگاه می دارد . آن موقع من فکر می کنم که ضرر کرده ام . من یک جاهایی باید بگویم : بله ، ولی چون پیش خدا یک حساب معنوی دارم یک جوری می شود که می گویم : نه . همان موقع فکر می کنم که بد شد و چه شد که من نه گفتم . بعدا می فهمم که این نه گفتن به نفع من بوده است . یک جاهایی من باید نه بگویم اما می گویم : بله. ولی چون پیش خدا حساب معنوی ندارم خدا جلوی من را نمی گیرد و آن موقع خیال می کنم که شانس آورده ام ولی بعدا می فهمم که چقدر ضرر کرده ام . و می گویم که چرا خدا به داد من نرسید . چون من به موقع ریسمانم را با خدا محکم نکرده بودم . تلاش مادی و معنوی از من است ولی بالانس کننده ی اینها که منجر به این می شود که مقصد راه اول برسم دست خداوند است . .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه