می خوام بنده خوب خدا باشم و به وظایف بندگی عمل کنم، اما نمی تونم، تصمیم می گیرم و حتی مراقبه هم می کنم، ولی بعضی زمان ها یادم میره و انجام نمی دهم ترو خدا کمکم کنید پایبند شوم؟

در پاسخ به این سوال مهم ابتدا به معنای اراده و عزم اشاره می کنیم و سپس فرایند تحقق اراده را بیان خواهیم کرد.  معنای اراده و عزم: عزم و اراده مهمترین نیاز ورود به راه خداپرستی و بندگی و عامل اصلی پیش برنده انسان در این مسیر است. قدرت اراده و عزم، یکی از برترین مشخصات و امتیازهای انسان است و توجه به چگونگی ایجاد و تقویت و کارکرد آن می تواند انسان را به بالاترین مراحل هدف خلقت و کمال برساند.اگر انسان عزم و اراده داشته باشد و در راه کمال قدم بردارد، قطعا به رشد و تکامل خواهد رسید. امّا اگر سستی ورزد، امکان رسیدن به مراحل تکامل معنوی و رشد را از خود سلب می کند.در واقع انسان بی اراده و عزم، همچون موجودی بی روح است، مانند سیبی است که از درون پوسیده باشد. آنچه که انسان را از درون استوار و زنده نگه می دارد، اراده و عزم آهنین است. در واقع “عزم، تصمیم و اراده محکم” است که انسانیت انسان را شکوفا می کند و او را از پوکی و پوچی و نیستی می رهاند.در زمینه چیستی اراده از گفتار اهل معرفت استفاده می شود که “اراده” در رویکرد اخلاقی آن، عاشقانه خواستن خداوند و طلب قرب الهی است.اراده همان شوق موکد و تشنگی وافری است که در اثر بیداری د?ر انسان ایجاد می شود و زمینه عزم و حرکت و سلوک او را به سوی محبوب عالم فراهم می سازد.طلب و اراده عبودیت و قرب الهی، که در ابتدای سلوک و با یقظه به سالک دست می دهد، سنگ بنای حرکت و سلوک الی الله می باشد. بعد از اینکه این تشنگی و شوق شدید به کمال و قرب الهی پیدا شد، سالک به عزم می رسد. عزم، تصمیم بزرگ و جدی او برای بندگی خدا و وارد شدن به مسیر سلوک الی الله است.مشکلات شما در زمینه عبادت و بندگی به ضعف سیستم اراده و عزم باز می گردد. برای اینکه مشکل خود را بیابید و بتوانید به درستی آنرا رفع نمایید، به فرایند حصول اراده و عزم در انسان توجه نمایید:آگاهی و بیداری از خواب غفلت:غفلت، یعنی چیزى حاضر باشد، ولى انسان به آن توجه نکند و آنرا فراموش کند، این چیزی که به آن توجه نمی شود هر چیزی ممکن است باشد، خدا، قرآن، دین، عمل خوب و یا حتی خود، شخص از خودش گاهی غافل است و راه سعادت خود را نمی داند و به نیازهای واقعی خود توجهی ندارد!اما اگر به طور مشخص بخواهیم مصداق واقعی غفلتی را که قرآن کریم و روایات به آن توجه دارند، بگوییم، باید به غفلت از بندگی خدا اشاره کنیم. تمامی غفلت هایی که در آیات و روایات به آنها اشاره می شود که عمده آن غفلت از یاد خدا است، در نهایت به غفلت از بندگی باز می گردد و بیداری از این غفلت است که برای انسان سرنوشت ساز و سعادت آفرین می باشد.تا زمانی که انسان از خدا و بندگی خدا در غفلت و بی خبری به سر می برد، اراده و شوق و عزمی برای این کار در خود احساس نمی کند، بنابراین برای تحقق اراده و عزم و حرکت در مسیر سلوک، کسب آگاهی و غفلت زدایی نسبت به هدف نهایی زندگی که همانا بندگی و قرب به خدا است، یک ضرورت قطعی است. بنابراین در مورد شناخت خداوند و معاد و جایگاه انسان و هدف زندگی و خلقت و نقش دین و بندگی خدا در کمال و سعادت انسان و جایگاه نماز و واجبات دیگر در دین داری و تاثیر گناه و عواقب ترک بندگی خدا و مانند آن، مطالعات و تحقیقات مستمر داشته باشید تا به آگاهی و بیداری لازم برسید. 2- شوق موکد یا احساس قوی:آگاهی و بیداری و شوق بندگی حقایقی تشکیکی و دارای مراتب اند، یعنی قابلیت افزایش در آنها هست، و لذا به هر مقدار که سطح آگاهی شما نسبت به حقیقت زندگی و بندگی و انسان و حقایق دیگر حیات، افزایش می یابد، بیدار تر می شوید و شوق بیشتری برای رسیدن به قرب الهی پیدا می کنید. پس به آگاهی و بیداری حاصل در ابتدای کار نباید قناعت کرد، چون ممکن است به قدری ضعیف باشد که شما را برای ورود به راه خدا و تحمل سختی های آن به حرکت در نیاورد.اما وقتی وارد تحقیق می شوید و به آگاهی و علم بیشتری نسبت به حقایق زندگی و دین و انسان دست می یابید، به تدریج شوق بیشتری در شما ایجاد می شود و به تعبیر منطقی ها شوق شما موکد می گردد و این شوق موکد، طلب عاشقانه قرب به خدا و کمال را تحقق می بخشد و شما را صاحب اراده می کند. 3- مرحله تصمیم و اقدام: دو مرحلة قبل نقش مقدمه ای را برای مرحلة نهایی ایفا می کند. وقتی انگیزة بندگی در انسان تقویت شد و این انگیزه با میل و گرایش پیوند پیدا کرد و شوق پدید آمد و به دنبال آن اراده برانگیخته شد، سالک به عزم و تصمیم قاطع می رسد و برای عملی کردن تصمیم خود وارد اقدام عملی می گردد.این مرحله مهم ترین نقش را دارد، چون تصمیمات گرفته شده، در این مرحله به اجرا در می آید و اگر این مرحله تحقق پیدا نکند، دو مرحلة قبل نیز بی اثر می شود. لذا باید پس از اخذ تصمیم بلافاصله نسبت به اجرای آن اقدام شود وگرنه ممکن است دوباره در اثر عواملی سستی عارض گردد. در این راستا خداوند به پیامبر گرامى اسلام (ص) دستور می دهد که هرگاه تصمیم جدی بر انجام کاری اتخاذ کردى، با توکل به نیروی لایزال الهی هدف خود را با قاطعیت تمام دنبال کن: ... فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکّلْ عَلَی اللّهِ...(آل عمران 159)تا این قسمت به مکانیزم تحقق اراده و عزم اشاره کردیم، ولی گفتنی است عواملی هم وجود دارد که باعث تقویت اراده بندگی می شود که در جای خود اشاره خواهیم کرد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه