لطفا در مورد ازدواج موقت توضیح بفرمایید. همچنین توضیح بفرمایید که آیا در جامعه، برای ما هم امکان ازدواج موقت وجود دارد یا خیر؟ در صورت امکان داشتن شرایط و چگونگی آن را هم بیان بفرمایید.

پیش از پرداختن به پاسخ این سوال، لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که اگر به غرایز طبیعی انسان، به صورت صحیحی پاسخ گفته نشود، برای اشباع آنها متوجه راه های انحرافی خواهد شد؛ زیرا این حقیقت قابل انکار نیست که غرایز طبیعی را نمی توان از بین برد و فرضا هم بتوانیم از بین ببریم، چنین اقدامی عاقلانه نیست و به نوعی، مبارزه با قانون آفرینش است. بنابراین راه صحیح آن است که آنها را از طریق معقولی اشباع نموده و از آنها در مسیر سازندگی بهره برداری کنیم. اکنون این پرسش پیش می آید که در بسیاری از شرایط و محیط ها، افرادی قادر به ازدواج دائم نیستند، یا افراد متأهل در مسافرت های طولانی و یا مأموریت ها با مشکل عدم ارضای غریزه جنسی رو به رو می شوند. این موضوع به خصوص در عصر حاضر به شکل حادتری رخ نموده است؛ چرا که سن ازدوج، بر اثر طولانی شدن دوره تحصیل و مسائل پیچیده اجتماعی، بالا رفته و کمتر جوانی می تواند در سن پایین ـ یعنی در داغ ترین دوران غریزه جنسی ـ اقدام به ازدواج کند. با این وضع، چه باید کرد؟ آیا باید مردم را به سرکوب کردن این غریزه (همانند رهبان ها و راهبه ها) تشویق کرد؟ یا اینکه آنان را در برابر بی بند و باری جنسی، آزاد گذاشت و شاهد صحنه های زننده بود؟ و یا آنکه راه سومی را در پیش بگیریم که نه مشکلات ازدواج دائم را به بار آورَد و نه آن بی بند و باری جنسی را؟ازدواج موقّت از نیازهای ضروری جامعه اسلامی است که اگر در غیاب نکاح دائم تجویز نشود، افراد برای ارضای روحی و جنسی خویش به روابط آزاد و نامشروع روی می آورند و بدیهی است که این روابط آزاد از هیچ انضباط و نظم و تعهدی برخوردار نیست. عدم وضع و تبیین قوانین کارآمد و در نتیجه عدم اطلاع کافی از مسئولیت ها و احکام از دواج موقت به طوری که برخی فکر می کنند با صرف خواندن یک صیغه کار تمام است ،باعث شده فرهنگ اجتماعی امروز جامعه ما هنوز پذیرای آن نباشد .از آنجا که مسلماً ازدواج موقّت از نظر هزینه و نیازهای دیگر، همانند ازدواج دائم نیست و طبیعتاً برای اکثر جوانان قابل دسترسی خواهد بود،اگر بدون اتخاذ تدابیر و قانونمندی های لازم صورت پذیرد، بی شک عوارض نامطلوب بهداشتی و روحی برای جامعه در بر خواهد داشت. عدم آشنایی با احکام ازدواج موقت و فراهم نبودن شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه امروز عوارضی را برای ازدواج موقت به دنبال دارد که ما در ادامه به آن اشاره می نماییم.الف-پیامدهاو عوارض نامطلوب فرهنگی –اجتماعی1- متاسفانه وضعیت فرهنگی کنونی جامعه به گونه ای است که غالبا مردم به کسانی که مرتکب فحشا می گردند با دید اغماض نگاه می کنند ولی کسی را که ازدواج موقت کرده فرد بی بند وباری تلقی می کنند.و در واقع این مساله عاملی خواهد بود برای ایجاد سوءظن نسبت به کسانی که این شیوه را انتخاب کرده‌اند . 2- بروز برخی نابسامانی‌های اجتماعی (بلاتکلیفی اولادی که از این طریق به دنیا می آیند ).3- عدم پذیرش این نوع ازدواج از سوی خانواده‌ها (بخصوص اولیاء و خانواده دختران).4-. ممکن است جوانان با عدم اطلاع مناسب از فلسفه چنین ازدواجی و با توجه به شرایط اقتصادی کنونی جامعه بخواهند از این راهکار برای گریز از زیر بار مسئولیت زندگی دائمی بهره جویند و در تشکیل خانواده(از طریق ازدواج دائم) که رکن اصلی جامعه است سست شوند . 5-ممکن است مردانی که زندگانی خود را بر پایه هوی و هوس زود گذر بنا نهادند بخواهند با متعه‌ای که با دادن مهر بسیار اندک انجام می‌دهند، پایشان را از گلیم خود خارج نمایند و زندگی دائمی خود را به جهنمی سوزان و درگیری ها و نزاع ها تبدیل کنند. 6-مواردی نیز دیده شده که زنانی که به اصطلاح صیغه می شوند دارای شوهر بوده و یا اینکه ممکن است در میان دو ازدواج موقت ، از نگه داشتن عده خودداری کرده باشند .7-گاه نیز برخی از این زنان سعی می کنند از طرقی خود را به این مردان بچسبانند وآنها را مجبور به ازدواج دایم نموده و یا از آنان اخاذی نمایند.ب-عوارض ازدواج موقت (صیغه) از نظر پزشکی1-عدم استفاده از آموزش‌های جنسی رسمیدر سال‌های اخیر، در پاسخ به نیاز جامعه برای فراگیری آموزش‌های جنسی و آگاهی از راه‌های پیش‌گیری از بارداری، کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی مختلفی از طرف وزارت بهداشت و فرهنگ‌سراهای مختلف برگزار شده‌است. به‌طوری که درسی به‌نام «تنظیم خانواده» جزء واحدهای درسی عمومی دانشگاه‌ها در همه‌ی رشته‌ها مقرر شده و شرکت در کلاس‌های آموزشی برای همه‌ی زوج‌های متقاضی ازدواج، اجباری شده‌است. به علاوه در سیستم بهداشتی درمانی و خانه‌های بهداشت، آموزش‌ها و مشاوره‌های لازم در مورد این مسائل در اختیار زنان متاهل قرار می‌گیرد و حتی در اکثر شهرها، توزیع کاندوم و قرص‌های پیش‌گیری از بارداری در میان این زنان به‌طور رایگان انجام می‌شود. علی رغم تلاش‌های انجام‌شده در این زمینه، متقاضیان ازدواج موقت که بر طبق آمار غیررسمی٬ عموما از جامعه‌ی غیر دانشگاهی هستند و از نظر قانونی متاهل محسوب نمی‌شوند، از این آموزش‌ها بی‌بهره هستند. لذا احتمال بروز مسائلی نظیر مشکلات جنسی و اختلالات رابطه‌ی جنسی٬ نارضایتی زوجین از ارتباط جنسی و... که از ناآگاهی جنسی نشأت می‌گیرند در ازدواج موقت٬ زیاد و بیش از سایر قالب‌های رابطه خواهد بود. 1-احتمال بالای انتقال ایدز و بیماری‌های تناسلی 2-چرخه‌ی پنهان انتقال بیماری‌ها طبق قانون، در چهارچوب ازدواج موقت، یک مرد می‌تواند با تعداد نامحدودی زن (حتی به‌طور هم‌زمان) رابطه‌ی جنسی داشته‌باشد و بسیاری از این مردان هم‌زمان در قید ازدواج دائم نیز هستند. بنابراین علاوه بر احتمال انتقال این بیماری ‌ها بین طرفین متقاضی ازدواج موقت، احتمال انتقال این بیماری‌ها از مرد به همسر و اعضای خانواده خود و از جانب آن زن به دیگر مردان متقاضی ازدواج موقت نیز وجود دارد. از طرفی به دلایل فیزیولوژیک، احتمال انتقال این بیماری‌ها از مرد آلوده به زن، بیش‌تر از احتمال انتقال از زن آلوده به مرد است که این خود دلیل دیگری برای آسیب‌پذیر‌تر بودن زن در چنین روابطی است. از سوی دیگر عموما شناخت بسیار کمی بین طرفین متقاضی ازدواج موقت وجود دارد به‌طوری که پیشینه‌ی بهداشتی و پزشکی فرد برای طرف مقابل نامشخص است. از این‌رو در صورت ابتلای هر یک از طرفین، مسئله قابل پی‌گیری نبوده و راهی برای جلوگیری از آلوده کردن افراد بیش‌تر، وجود ندارد. این عوامل در کنار پایین بودن سطح آگاهی و تحصیلات و بضاعت مالی این زنان و دست‌رسی کم‌تر به امکانات تشخیصی و درمانی، زنگ خطر انتقال ایدز و بیماری‌های تناسلی از طریق ازدواج موقت را به صدا در می‌آورد. گسستن این چرخه‌ی انتقال بیماری‌ها در شرایط و قانون فعلی، غیرممکن به نظر می‌رسد و همه‌ی این خطرات در سایه‌ی ماهیت پنهان ازدواج موقت مسکوت می‌مانند.3- احتمال بالای بارداری، سقط و عوارض آندر رابطه با شرایط ازدواج موقت گفتنی است عقد موقت یا صیغه، داراى شرایط زیر است: 1- ازدواج موقت، مانند ازدواج دائم نیاز به خواندن عقد و الفاظ مخصوصه دارد و با صرف رضایت قلبى درست نمى شود. 2- فرق عمده در ازدواج موقت با دائم، این است که در عقد موقت باید مدت ذکر شود که آیا مثلاً یک ساعت است یا ده سال. 3- مقدار مهریه هم باید در عقد موقت مشخص شود و هنگام خواندن عقد ذکر گردد. 5- اگر دختر باکره اى بخواهد صیغه شود، باید با اذن پدر یا جدّ پدرى باشد؛ کما این که در ازدواج دائم نیز این طور است. 6- در عقد ازدواج موقت بعد از تمام شدن مدت، زن باید از مرد جدا شود و عده نگه دارد، مگر این که عقد دوباره تجدید شود. و اگر قبل از تمام شدن مدت، مرد بقیه آن را ببخشد، ازدواج موقت تمام مى شود. اما در عقد ازدواج دائم فقط با طلاق یا فسخ عقد منفسخ مى شود. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه