مصلحت اسلام همیشه با مصلحت مسلمین همراه بوده است. مصلحت مسلمین همان مصلحت اسلام است. اگر امام علی (ع) به مالک اشتر دستور داد از جنگ دست بکشد. نه بخاطر این بود که برای جان خود می ترسید بلکه برای چیزی که مردم می خواستند و مقبولیت مسلمین بود و احترام به نظر مسلمین بود. برای اسلام باید جنگ ادامه پیدا می کرد و واجب بود بر امام علی(ع) که جنگ را تا پیروزی پیش ببرد ولی چون مسلمین نظر تفاوتی پیدا کردند و ادامه جنگ باعث می شد که مسلمین از اسلام خارج شوند ، امام مصلحت مسلمین را در نظر گرفتند. و هم چنین صلح امام حسن مجتبی (ع) برای احترام به مصلحت و رأی مسلمین بود. اگر مردم به امام حسین (ع) نامه نمی نوشتند امام کربلا نمی رفتند. حتی قیام نیز به درخواست مسلمین صورت گرفت.

مصالح مسلمین و اسلام یکی است اما اولاً این مصلحت محدود در منافع مادی نیست و اخلاق و معنویت و دینداری فراتر از آن است و ثانیاً تشخیص این مصلحت گاهی به غایت دشوار شده و حاجتمند کارشناسی های عمیق و همه جانبه است. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه