دیدگاه مسیحیت راجع به شیعه و دیدگاه شیعه راجع به مسیحیت چیست؟

دیدگاه شیعه در مورد مسیحیت همان دیدگاه قران است .از نظر شیعه دین مسیحیت هر چند در زمان خودش دین حق بوده است ولی با امدن دین کاملتر یعنی اسلام منسوخ گردید و از اعتبار لازم برای رساندن مردمان به سعادت اخروی برخوردار نیست .قرآن کریم بر اعتقاد به انجیل به عنوان کتاب مقدسی نزد خداوند و ایمان به مسیح تأکید می‌کند و آن‌ را یکی از پایه‌های ایمان به اسلام می‌داند و در این باره از مسیحیان می‌خواهد، بر آنچه خدا در آن کتاب فرستاد حکم کنند.قرآن، «مسیح» را کلمه ی خداوند توصیف می‌کند3 و اینکه روحی از اوست4 و می‌فرماید: خداوند او را با روح‌القدس تأیید و حمایت نمود5 است. قرآن کریم همچنین می‌افزاید که خداوند بینات یا نشانه‌ها و آیات روشن،6 و نیز انجیل را به او داد7و او را در هر جا که بود، مبارک قرار داد.8 قرآن کریم اعمال و افعالی را به مسیح منتسب می‌کند که به هیچ ‌یک از پیامبران منسوب نیست.با اشاره به برخی از آیات و از زبان حضرت عیسی(ع) دریافته می‌شود که خطاب به مردم فرموده است:. از گل مجسمه مرغی ساخته و بر آن نفس قدسی بدمم، تا به امر خدا مرغی گردد.. و کور مادرزاد و مبتلا به پیسی را به امر خدا شفا دهم. و به شما از غیب خبر دهم که در خانه‌هایتان چه می‌خورید و چه ذخیره می‌کنید. این خصوصیات اعجازی در دو آیة شمارة 7 و 49 سورة آل عمران و آیة 111 ذکر شده و درآنجا آمده است. این معجزات که مسیح دست به آنها زد، به اذن و خواست خداوند محقق شدند، آن گونه که در قرآن ذکر شده است و خود مسیح نیز در انجیل مقدس می‌گوید، اینها خواست و مشیت من نیستند، بلکه خواست و مشیت کسی است که مرا فرستاد. و قرآن کریم ذکر می‌کند که مسیح از مادری پاکدامن و عذرا به دنیا آمد و در کودکی سخن گفت.9 و می‌گوید: سلام حق بر او باد، در روز ولادتش و در روز وفاتش و روزی که برای زندگی ابدی برانگیخته خواهد شد.10مطالبی که در سطور بالا ذکر آن رفت، گواهی‌هایی است که از حضرت مسیح به نقل از سوره‌های متعدد قرآنی ذکر شده است، ازجمله سورة مریم، سوره آل عمران، سوره مائده و این نام‌ها و عناوین به این نکته اشاره می‌کنند که مسیحیت آیین مقدس و الهی بوده است. امّا مسیحیّت کنونی با مسیحیّت تعلیم داده شده توسّط حضرت عیسی (ع) تفاوتهای فاحشی دارد و بسیاری از تعالیم آن حضرت تحریف گشته است.در قران امده است:وقطعاً کسانی را که گفتند: ما نصرانی هستیم، نزدیک‌ترین مردم در دوستی با مؤمنان خواهی یافت زیرا برخی از آنان دانشمندان و رهبانانی هستند که تکبر نمی‌ورزند.14این اشاره ی قرآنی به نصاری بر این اساس که برخی از ایشان کشیش و گوشه عزلت برگزیده‌اند، بر میزان ایمان و احترام اسلام به مسیحیت تأکید می‌کند.این ایمان این بار مسلمانان را مورد خطاب قرار می‌دهد، آنجا که قرآن کریم می‌فرماید: بگویید که ما مسلمانان به خدا ایمان آورده‌ایم، و به آن کتابی که بر پیغمبر ما فرستادند و بر آنچه بر پیامبران گذشته چون ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و فرزندان آنها و موسی و عیسی فرستادند و به همة آنچه از جانب خدا آوردند عقیده ‌مندیم و میان هیچ یک از پیغمبران فرق نگذاریم و به هر آنچه از جانب خداست، گرویده و تسلیم فرمان او هستیم.15و با این سخن نیز پیامبر(ص) را مورد خطاب قرار می‌دهد: بگو ای پیغمبر به خدای عالم و کتاب و شریعتی که به خود ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و فرزندانش نازل شده و آنچه به موسی و عیسی و پیامبران دیگر از جانب پروردگارشان آمده به همه ایمان آورده‌ایم و فرقی میان هیچ یک از پیغمبران خدا نگذاریم، زیرا مطیع فرمان خدا هستیم.163. قرآن کریم تعداد قابل توجهى از آیات خود را به موضوع عیسى اختصاص داده و ضمن تصدیق او به عنوان پیامبر خدا، بارها نیز از او به «مسیح» یاد کرده و در عین حال، مسیحیان را به خاطر آن که او را خدا انگاشته و به واسطه او، خود را برخوردار از رابطه اى ویژه با خدا پنداشته اند، مورد انتقاد شدید قرار داده است. ما مسلمانان‌ و به‌ ویژه‌ ما شیعیان‌ به‌ مسیح‌(ع‌)، عشق‌ می‌ورزیم‌ و آن‌ رسول‌ گرامی‌ را کلمه‌ای‌ از جانب‌ خدا و پیامبر صلح‌ و دوستی‌ و محبّت‌ می‌دانیم کما اینکه همه ی پیامبران چنین بوده اند‌. اضافه‌ بر این‌، مادر گرامی‌ امام‌ غایب‌ ما، حضرت‌ نرجس‌ ـ ملیکه‌(س‌) ـ از نوادگان‌ نیک‌ سیرت‌ وصیّ‌ و حواری‌ برجسته‌ عیسی‌ مسیح‌(ع‌)، حضرت‌ شمعون‌(ع‌) است‌ که‌ خواستگاری‌ او به‌ گونه‌ای‌ معجزه آسا صورت‌ گرفته‌ است.‌ ما و مسیحیان‌ در مسأله‌ ظهور حضرت‌ مسیح‌(ع‌) با یکدیگر اختلافی‌ نداریم‌ و اگر اختلافی‌ هست‌ از شنائت‌ گروهی‌ تندرو ناشی‌ می‌شود که‌ از این‌ احساسات‌ پاک‌ سوء استفاده‌ سیاسی‌ می‌کنند که‌ در این‌ خصوص‌، به‌ ویژه‌ راستگرایان‌ افراطی‌ مسیحی‌ در ایالات‌ متحده‌ و متحدان‌ یهودی‌ آنان‌ در سراسر جهان‌ در القای‌ این‌ تعبیر شوم‌ مؤثّرند. ذکر یک نکته:یکی از اندیشه هایی که در مسیحیت وجود دارد و شیعه خلاف ان را معتقد است اندیشه ی تقابل علم و دین(علم و ایمان) است. متأسّفانه در جهان مسیحیت به واسطه برخى قسمتهاى تحریفى عهد عتیق (تورات) اندیشه اى در اذهان رسوخ یافته است که هم براى علم ، گران تمام شده و هم براى ایمان. آن اندیشه، اندیشه تضادّ علم و ایمان است. ریشه ی اصلى این اندیشه همان است که در عهد عتیق «سفر پیدایش» آمده است در باب دوم، آیة 16 و 17 «سفر پیدایش» درباره آدم و بهشت و شجرة ممنوعه چنین آمده است: «خداوند آدم را امر فرموده گفت: از همة درختان باغ بى ممانعت بخور، اما ازدرخت معرفت نیک و بد زنهار نخورى، زیرا روزى که از آن خوردى هر آینه خواهى مرد.» در آیات 1 8 از باب سوم تورات مى گوید: « و مار از همه حیوانات صحرا که خدا ساخته بود هوشیارتر بود وبه زن (حوا) گفت: آیا خدا حقیقتاً گفته است که از همه درختان باغ نخورید؟ زن به مار گفت: از میوه درختان باغ مى خوریم، لکن از میوه درختى که در وسط باغ است، خدا گفت از آن مخورید و آن را لمس نکنید، مبادا بمیرید. مار به زن گفت: هر آینه نخواهید مرد، بلکه خدا میداند در روزى که از آن بخورید چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیک و بد خواهید بود، و چون زن دید که آن درخت براى خوراک نیکو است و به نظر خوشنما و درختى دلپذیر و دانش افزا، پس، از میوه اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد، آنگاه چشمان هردوى ایشان باز شد و فهمیدند که عریانند، پس برگهاى انجیر دوخته، سترها براى خویشتن ساختند» در آیة 23 از همین باب تورات مى گوید: « و خداوند گفت: همانا انسان مثل یکى از ما شده است که عارف نیک و بد گردیده. اینک مبادا دست خود را دراز کند و از درخت حیات نیز گرفته بخورد و تا به ابد زنده بماند» طبق این برداشت از انسان و خدا وآگاهى و عصیان، امر خدا (دین) این است که انسان عارف نیک و بد نگردد و آگاه نشود شجره ممنوعه، شجره آگاهى است، انسان با عصیان و تمرّد امر خدا (با سرپیچى از تعلیمات شرایع و پیامبران) به آگاهى و معرفت میرسددر حالیکه در شیعه علم مکمل ایمان است و تقویت کننده ی آن . (مجموعه آثار شهید مطهرى ج 2 ج انسان و ایمان، شهید مطهرى به نقل از سایت تبیان) .3 سورة آل عمران(3)، آیة 45.4. سورة نساء (4)، آیة 171.5. سورة بقره (2)، آیة 78 و 263؛ سورة مائده (5)، آیة 11.6. سورة بقره (2)، آیة 87، و 253.7. سورة حدید (57)، آیة 27.8. سورة مریم (19)، آیة 31.9. سورة مریم (19)، آیة 55.10. سورة مریم (19)، آیة 15.11. سورة مائده (5)، آیة 47.12. سورة مائده (5)، آیة 68.13. سورة آل عمران (3)، آیة 113.14. سورة مائده (5)، آیة 82.15. سورة بقره (2)، آیة 136.16. سورة آل عمران (3)، آیة 184.17. سورة شوری (42)، آیة 13.جهت اطلاع بیشتر به ماهنامه موعود مراجعه شود. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه