آيا آيه ی 13 سوره ی مائده، شامل يهوديان عصر کنونی نيز مي شود يا مخصوص يهوديان صدر اسلام است؟ آيا مسلمانان هم اگر قرآن کریم را تحريف کنند، مصداق اين آيه مي شوند.؟

اسلام به عنوان آخرين، کامل ترين و برترين دين الهي است که عمده دستورات و قوانين آن در قرآن کريم وارد شده است. طبق بيان خود قرآن کریم، این کتاب از تحريف و تغيير، مصون خواهد بود. بر خلاف کتاب هاي انبياي گذشته که توسّط پیروان خودشان، دچار تغيير و تحريف، شده است. از آن جمله، ب تحريف در تورات -کتاب مقدس حضرت موسي ـ عليه السلام ـ است که توسط يهوديان صورت گرفته است و قرآن کریم نیز به آن اشاره کرده است. بنابراين، هم يهوديان صدر اسلام و هم يهوديان عصر کنونی، شامل اين آيه مي باشند و اگر مسلمانان نيز دست به تحريف حقايق کنند، به يقين مورد بازخواست الهي قرار خواهند گرفت. خداوند تبارک و تعالی، در این خصوص در اوایل سوره ی مائده، سخناني بيان مي دارد در آيه اول درباره وفاي به عهد و عقود صحبت مي کند. و در آيه دوازدهم مي فرمايد: و همانا خدا از بني اسرائيل عهد گرفت و دوازده نقيب (بزرگ) ميان آن ها برانگيختيم و خدا به بني اسرائيل فرمود: من با شمايم هرگاه نماز بپاداريد و زکات بدهيد و به فرستادگان من ايمان آوريد و آن ها را ياري کنيد و خدا را قرض نيکو دهيد. در اين صورت گناهان شما را مي آمرزم و شما را در بهشت داخل گردانم که در زير درختانش نهرها جاري است. پس هر کس از شما پس از عهد خدا کافر شد، سخت از راه راست دور افتاده است. يکي از پيمان هايي که خداوند از بني اسرائيل گرفته بود ياري دادن به پيامبران بود؛ در حالي که اين قوم بيشترين تعداد از پيامبران را کشتند و آزار رساندند و هم چنين درباره ی پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نيز بشارت هاي صريحي در تورات وارد شده بود که يهود با وجود دريافت آن بشارت ها و تطبيق آن ها با حضرت رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و شناخت آن حضرت، باز هم ايمان نياورده و نقض عهد کردند و سخنان خداوند را تحريف نمودند، لذا در آيه ی 13 همين سوره مي فرمايند: پس چون بني اسرائيل پيمان شکستند آنان را لعنت کرديم و دلهايشان را سخت گردانيديم. آن ها کلمات خدا را از جاي خود تغيير مي دادند و از بهره آن کلمات که به آن ها پند داده شد، نصيب بزرگي را از دست دادند. و تو اي رسول ما، دايم بر خيانت کاري آن قوم مطلع مي شوي جز قليلي از آن ها، پس تو از آن ها درگذر و از کار بدشان عفو کن که همانا خدا نيکوکاران را دوست مي دارد. شيخ طوسي مي نويسد: اين آيه نوعي تسلي خاطر براي پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است، که اي پيامبر از يهود هراس نداشته باش که آن ها تصميم دارند تو را ياري نکنند و عهدي که بين تو و آن ها است، نقض کرده اند و بر تو حيله و نيرنگ مي کنند. همانا اين روش از عادت هاي آن ها و گذشتگان آن ها است، چنان چه عهد و پيمان مرا نيز نقض کرده اند. سيره و روش يهوديان قبل و بعد از اسلام و تا به امروز این نکته را نشان داده، علاوه بر آن عده اي که ايمان به حضرت موسي ـ عليه السلام ـ دارند و در اعتقادشان صادقند؛ بقيه، مردمي هستند که به هيچ پيمان و عهدي پايبند نيستند و دستورات آيين موسي ـ عليه السلام ـ را همواره به نفع خود تغيير مي دهند و اين تغيير و تحريف، نتيجه هاي پيمان شکني و نقض عهدي است که يهود به آن مشهورند. این آيه، به صراحت درباره ی يهودیان سخن می گوید، منتهي يهودیاني که در زمان رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ بودند و اوصاف و خصوصيات آن حضرت را در تورات خوانده و شنیده بودند؛ ولي با اين وجود، آن اوصاف را به ديگري تطبيق مي کردند و با حضرت دشمني و کينه مي کردند، لذا خداوند به رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي فرمايند: آن ها را عفو کند و اين عفو و گذشت نه به خاطر تحريف در کتاب خود بوده، بلکه به خاطر آزار و اذيت هايي بوده که از جانب يهودیان، متوجه حضرت رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي شد.البته امروز هم اگر عالمي از يهود به اين نتيجه برسد که رسول گرامي اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ همان پيامبري است که تورات بشارت داده؛ ولي باز حقيقت را پنهان کند، مصداق همين آيه و مورد لعن الهي قرار خواهد گرفت. امّا اين که آيا لعن خداوند نسبت به يهود، شامل مسلماناني که احکام دين را دانسته یا ندانسته تحريف مي کنند نيز شامل مي شود يا نه؟ بايد گفت: اولا لعن یهوذیان از جانب خداوند تبارک و تعالی، تنها به خاطر تحريف نيست، بلکه تصريح آيه به اين است که لعن به خاطر نقض عهد است که تحريف یکی از مصادیق لعن است. ثانيا: اکثر قريب به اتفاق و مشهور علماي شیعه و اهل سنت معتقدند که در قرآن کریم تحريفي صورت نگرفته است و تا قيامت هم چنين چيزي امکان نخواهد داشت. چرا که خداوند خود حافظ قرآن کريم است. آن جا که خداوند تبارک و تعالی مي فرمايد: قرآن کتابي است که منطقش محکم، استدلالش قوي و تعبيراتش منسجم و عميق، هيچ گونه باطلي نه از پيش رو و نه از پشت سر (آينده و گذشته) به سراغ قرآن نمي آيد؛ چرا که از سوي خداوند حکيم و حميد نازل شده است. بلي اگر مسلماني به عهد و پيمان الهي وفادار نباشد و در مواردي که بايد حقانيت معارف الهي را براي ديگران بيان کند، آن را کتمان کند، مورد غضب الهي قرار خواهد گرفت و به نحو اشد بازخواست خواهد شد، کما این که خداوند تبارک و تعالی به رسول اکرم (ص) می فرماید: «اگر او [پیامبر] سخنی دروغ بر ما می بست. به طور حتم ما او را با قدرت می گرفتیم. سپس رگ قلبش را قطع می کردیم». پس این حکم قرآن کریم همگانی، جهانی و جاودانی است و اختصاص به یهودیان و یا مسیحیان تنها ندارد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه