دوست دارم عاشق خدا شوم، ولى رسمش را نمى دانم. برخى از علما نکاتى گفته اند که برایم سنگین مى باشد. مایلم با توجّه به ظرفیّت و سنّم، و با عنایت به این که چقدر در معرض وسوسه هاى شیطان هستم، دستورالعملى به من داده شود. مى خواهم در عین حال که به خدا نزدیک مى شوم، میان اجتماع و مردم هم باشم؛ نمى خواهم گوشه نشین گردم. دلم خیلى سنگ شده، به گونه اى که هر چه دعاى فرج، زیارت عاشورا و قرآن مى خوانم، احساس مى کنم آن حالى که مى خواهم، ندارم ونمى توانم از آقا امام زمان راهنمایى بگیرم. تصوّر مى کنم دلم همچون آهن سردى است که ضربات دعا و مناجات بر آن تأثیر نمى کند. ضمناً احساس مى کنم سلّول هاى فکرى خود را از دست داده و خیلى ناراحتى مى کنم. دلم هیچ آرامشى ندارد. ترس در دل من غوطه ور شده است. دیگر هیچ رغبتى به درس ندارم اگر شاگرد خوب نبودم، لااقلّ متوسّط بودم؛ امّا اکنون زود خسته مى شوم. البتّه دوست ندارم طورى شوم که مردم در بیرون از من تعریف کنند؛ ولى مى خواهم دلم جلا پیدا کند. چه کنم؟

نوشته و طرز بیان شما نشان مى دهد جوان با استعدادى هستید، و فکرتان هم خوب کار مى کند، ولى گرفتار وسواس شده اید. کتاب خوبى به نام «راه غلبه بر نگرانى ها و ناامیدى ها» منتشر شده آن را به دقّت بخوانید ودستوراتش را به کار بندید. پس از آن، کتاب «اخلاق در قرآن» را، که نوشته ماست، به دقّت مطالعه کنید. از دوستان ناباب بپرهیزید، و از مجالس آلوده اجتناب کنید، و از غذاهاى مشتبه به حرام اجتناب ورزید، و دست به دامن لطف خداوند بزنید، ان شاء الله مشکل شما حلّ خواهد شد. منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه