چرا رسول اکرم قبل از شهادتشان با استفاده از ستون پنجم خود منافقان و يهودياني که خلافت را هدف قرار داده بودند نابود نکرد؟ آنها که عملا ذات خود را نشان داده بودند و اين کار قصاص قبل از جنايت نبود؟

هرگز پيامبر نمي توانست کسي را قبل از ارتکاب جرم قصاص کند. پيامبري که قرآن او را داراي اخلاقي بي نظير اسوه حسنه توصيف مي کند تمام رفتارش مورد تاييد خداوند است و حضرت هرگز نمي توانست و اصلا در سرلوحه برنامه آن حضرت نبود که با مردم بر اساس ذاتشان برخورد کند، چون ذاتا انسان ها قابل اصلاح هستند، و قابل هدايت اند امير مومنان به مالک اشتر در آن نامه معروف (53) نهج البلاغه مي نويسد هيچ کس را قبل از ارتکاب جرم مجازات نکن و استدلال نکن که پنهاني دشمن تو است. و پيامبر نيز بر اساس آيات قرآن به واسطه ذات مردم با آن ها برخورد نمي کرد بلکه با ظواهر آنها برخورد مي کرد و همیشه حسن ظاهر را مدنظر قرار مي داد. بر اساس عدل الهي و آيات قرآن هرگز نمي توان کسي را قبل از ارتکاب جرم مجرم دانست و او را کيفر داد، و خداوند هم انسان ها را به خاطر عملشان پاداش خواهد داد نه به خاطر چيز ديگر. پيامبر اولين داعي الي الله و عادل بود، نمي توانست کسي را به خاطر جرم مرتکب نشده قصاص کند. وقتي يهود درکنار پيامبر زندگي مي کردند پيامبر با آن ها پيمان دوستي بست و مي دانست که آن ها قصد دشمني دارند، اما قبل از اين که جرمي مرتکب شوند و از خدا دستوري برسد با آن ها کاري نداشت. اما پس از آگاهي از طريق وحي از رفتار آنان جنگ خيبر واقع شد و آنان قلع و قمع شدند و مسلمانان زمين هاي آنان را تصرف کردند. بر اساس روند تاريخ اسلام، و بر اساس احکام عاليه اسلامي مدارا، بهترين روش براي سازش با ديگران است، مادامي که اظهار دشمني نکرده اند با ما برابرند چنان که امام علي در نهج البلاغه به مالک در برابر ديگران توصيه به مدارا مي کند. از اين گذشته در جريان خلافت تنها عده اي خاص نقش نداشتند بلکه تمام مردمي که در سقيفه جمع شدند و با آن ها بيعت کردند مجرم بودند بنابراين با حساب شما پيامبر بايد با همه برخورد مي کرد. يا تمام مشرکان را پس از اسارت اعدام مي کرد و ابو سفيان و بني اميه را تک تک اعدام مي کرد، اين نوع برخورد و تفکر در اسلام وجود ندارد. اگر پيامبر بر اساس علم خود عمل مي کرد بايد چند نفر را باقي مي گذاشت و همه را از دم تيغ مي گذراند. از اين رو ما اگر به پيامدهاي افکاري که داريم توجه کنيم، مي بينيم که فکر ما غلط است پيامبر رحمت براي تمام عالميان بود و مامور به امری بود که خداوند بيان مي کرد نه مامور به آن چه که ما فکر مي کنيم صحیح است. امام علي ـ عليه السلام ـ در نهج البلاغه مي فرمايد: در نزد من علومي است به اسرار که از پيامبر آموخته ام اگر آن ها را علني کنم و باز گويم شما از حيرت بر خود مي لرزيد اما من آن ها را به همه نخواهم گفت. چون از آن مي ترسم که در حق من غلو کنيد و به رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ ظلم شود. بر این اساس باید پذیرفت که برای تحلیل وقایع صدر اسلام ، مخصوصا اقدامات پیامبر-صل الله علیه و آله و سلم – باید موارد زیاد و جامعی را در نظر گرفت . .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه