احتراما به عرض می رساند با توجه به مسئله محرم و نامحرم وبا توجه به اینکه بنده در خانواده ای مذهبی بزرگ شده ام ولی متاسفانه خانواده همسرم هیچ به مسئله حجاب اهمیت نمی دهند بطوری که ۲ تا خواهر زن دارم که بدون حجاب و سرو رویی کاملا بی حجاب هستند که این موضوع فکر بنده را مشغول کرده است و مدتی است که با ایشان ترک رابطه نموده ام و رفت و آمدهایمان محدود شده است و....و این موضوع باعث تنش و ناراحتی در خانواده شده است، لذا خواهشمند است برای رفع این موضوع اینجانب را راهنمایی بفرمایید؟

وضعیتی را که با آن مواجه هستید به خوبی درک کرده و خوب می دانیم که خواه ناخواه با برخوردهایی رو به رو هستید که به نظر شما پایه منطقی و عقلایی ندارد. شاید مسایلی که باعث گردیده شما به احساسات ناخوشایندی که در متن ارسالی بدان اشاره نموده اید، برسید کمی پیچیده به نظر رسد، اما باور نمایید که به هیچ وجه حل آن تا این حد که شما تصور می نمایید، پیچیده نیست؛ زیرا فقط شما نیستید که با چنین مسأله¬ای در خانواده خود مواجهید. بسیاری از هم سن و سالان شما نیز وجود داشته¬اند که با شرایط مشابه مواجه بوده ولی توانستند با درایت، چنین مسأله¬ای را به درستی حل نمایند. توجه شما به مسائل فرهنگى, اجتماعى , رعایت ارزش ها و هنجارهاى دینى و اخلاقى و احساس مسؤولیتتان در مسأله حجاب و ... در قبال افراد خانواده همسر قابل تقدیر و تحسین است. اختلاف نظر در همه موارد و حتی در میان اعضای خانواده امری طبیعی است. این شما هستید که باید سعی نمایید با توجه به این که فرد تحصیل کرده و متدینی هستید با مدیریت صحیح کشمکش ها و نزاع های خود با دیگران به ویژه اعضای خانوداه همسر به گونه ای عمل کنید تا رفتارهای آنان اصلاح شود. البته شایسته آن است که خیلی هم به خود زحمت ندهید و برخی از واقعیت¬ها را پذیرفته و با آن کنار بیایید تا خدای ناکرده، اعصابتان به هم نریزد؛ زیرا هیچ کس دقیقاً همان چیزی نیست که خواهان آن هستید. گاه افراد با اعمالشان شما را نا امید می‌کنند؛ چرا که برخی قصد تغییر خود را ندارند. زمانی که تشخیص دادید اطرافیان شما قصد تغییر ندارند باید آنان را به همان صورتی که هستند، بپذیرید و قصد تغییر آنها را نداشته باشید. شاید نکته اصلی احساساتی که در محیط خانواده همسر با آن درگیر هستید به این موضوع برمی¬گردد که سعی می‌کنید افراد و موقعیتها را تابع خواسته‌های خود سازید و حال آنکه آنان مایلند به گونه ای دیگر رفتار کنند. طبیعی است وقتی آنها به شیوه خود عمل می‌کنند و شما آمادگی آن را نداشته، احساس نگرانی و غم می‌کنید. شایسته است:1. اگر عادت کنید زندگی خود را به سرزنش اطرافیان بپردازید، هیچ کاری از پیش نخواهید برد. با شناخت افکار، احساسات و الگوهای رایج زندگی خودتان و دیگران و مواجه شدن با واقعیات زندگی سعی کنید، بر مشکلات فایق آیید.2. در برابر مخالفان حجاب و... جبهه گیرى نکنید. تنها زمانی که اگر آنها از حرف شما متأثر مى شوند، شما نیز به آنها پند و اندرز دهید.3. هرگز به کسانی که با شما هم عقیده نیستند، بى احترامى نکنید. سعی کنید با رعایت ادب و احترام و رعایت حجاب و احکام شرعی به دور از افراط و تفریط، در عمل, دیگران را شیفته حجاب و ... نمایید.4. سعی کنید در بحث های علمی و اجتماعی خود آنها را متوجه فلسفه حجاب، عبادت و بحث محرم و نامحرم نمایید؛ زیرا بسیاری از مخالفت¬هایی که با حجاب و ... صورت می گیرد به دلیل عدم شناخت صحیح کارکردهای آن است.5. مدارا با دیگران از لوازم زندگی است و بدون آن روابط انسانها, سست شده و لذت و آرامش به مقدار زیادی کاهش می¬یابد؛ لذا هیچگاه در آنها جبهه نگیرید. گاه گذر زمان عامل بسیار خوبی در بهبود روابط در این زمینه¬ها است. یادتان باشد که اگر با یکدیگر مدارا نکنید اختلاف¬ها و تضادها گسترش پیدا می¬کند و دلهای شما از هم فاصله می¬گیرد. سعی کنید با حفظ احترام اطرافیان و به دور از هر گونه چک و چانه زنی دنبال موارد مذکور در بالا باشید.6.از بین خانواده همسر خود افرادری را که احتمال می دهید از شما تاثیر پذیر باشند را انتخاب کنید و سعی کنید از طریق رفتار وگفتا منطقی خود در آنان تغییر ایجاد کنید.7.بین رضای خدا و بنده خدا رضای خدا را انتخاب کنید. هر روز به خود تلقین کنید « حفظ ایمان بهترین ارزش براى یک مسلمان است و چیزى است که باعث خرسندى و خوشحالى خداى متعال و اولیاى الهى مى شود» و کسب رضایت آنان از هر چیز دیگر بهتر و شایسته تر است. 8.گرچه رعایت موازین دینی در فضایی که شما ترسیم کرده اید سخت است اما به یاد داشته باشید ما برای انجام کارهای سخت به این دنیا آمده ایم.9.ما انسان ها به گونه ای هستیم که هرگاه نسبت به اهمیت و ارزش موضوعی اطلاع یابیم ,در اثر آن شناخت, انگیزه بهتر و بیشتری برای عمل و پای بند بودن به آن پیدا خواهیم کرد . لذا به نظر می رسد آگاهی دادن و بالا بردن قدرت فهم و درک افراد خانواده  همسرتان در این مسیر راهگشا باشد .10.هیچ گاه به شما توصیه نمی کنیم که قطع صله رحم کنید چراکه حضور شما در جمع آنان می تواند در تغییر رفتار خانواده همسر شما موثر باشد، در ضمن شما می توانید به گونه ای در مهمانی های حضور پیدا کنید که آلوه به گناه نشوید؛ اما چنانچه در این مهمانی ها هیچ راه فراری از گناه برای شما وجود ندارد، می توانید حضور خود را در این مهمانی ها محدود کنید.11.مسائل را خیلی بزرگ نکنید: امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند:« من لم یتغافل و لایغض عن کثیر من الامور تنغصت عیشته؛ هر که درباره بسیاری از امور بی اعتنایی و چشم پوشی نکند زندگیش تیره می شود». بسیاری از افراد، زمانی که سنّت ها و عادت های خانواده همسر برایشان قابل پذیرش نیست خواسته و یا ناخواسته مرتب بر روی این مسائل دست گذارده و بزرگنمایی می کنند؛ بنابراین مراقب باشید که از چنین طرز برخوردی به دور باشید. در هر شرایطی برای آنکه وضعیت را آرام کنید به شوخ‌طبعی متوسل شوید. این عمل به شما کمک می‌کند تا مسائل را خیلی بزرگ نکنید، از مشکلات فاصله بگیرید و بحران را فرو نشانید؛ امّا مراقب باشید شوخ طبعی به معنای تمسخر طرف مقابل( همسرتان و یا خانواده وی) نیست؛ زیرا در این حالت وضعیت از بد هم بدتر خواهد شد. 12.در شرایط مناسب با همسرتان در مورد این موضوع صحبت کنید. در این هنگام سعی کنید که حالت و لحن گفتار و رفتار شما مهربانانه و محترمانه باشد. در کلامتان سرزنش و تحقیر نباشد، بلکه برعکس هرچه می توانید محاسن و توانمندیهای او و خانواده اش را بیان کنید. او و خانواده اش را تکریم کنید، بخصوص در حضور اطرافیان . محاسن، لحظات شیرین و خوش مابینتان را به یاد بیاورید. به او بگوئید از اینکه با او ازدواج کرده اید خوشحال، راضی و خدا را شاکرید. سعی کنید این مواردی را که بیان شد همیشه رعایت کنید. این مهارتهای ارتباطی باعث اعتماد، اطمینان، و محبت همسرتان به شما می شود و او را در زندگی همراه شما می کند. در صحبتهایتان مرز دخالت و حمایت اطرافیان را مشخص کنید. بکوشید تا هردو طرف به نظرات مشخص و یکسانی دست پیدا کنید. به این نکته کاملا دقت داشته باشید که وقتی از خانواده او صحبت می کنید احترام را رعایت کنید؛ بد گوئی، تحقیر، و سرزنش آثار منفی و مخربی به بار می آورد و محبت و اعتماد بین زوجین را از بین می برد و موجب مقابله به مثل ناشی از خشم و کینه جویی می شود. بدگوئی از اطرافیان همسر او را به شما بدبین می کند.13.همسر خود را در قبال رفتار و گفتار مادر، خواهر و یا فامیلش مقصّر ندانسته و او را بابت این گونه مسائل مؤاخذه نکنید. در حقیقت جا دارد برخلاف برخی از همسران جوان و بی تجربه که شریک زندگی خود را مسئول رفتارهای خویشاوندانش قلمداد می نمایند، عمل نکرده، بلکه منطقی بوده و روی این مسأله بیندیشید که همسر شما چقدر توانایی و اختیار دارد رفتار خویشاوندان خود را که باعث رنجش خاطر شما می گردد، تغییر دهد؟ از سوی دیگر آیا عاقلانه است که برای رفتار نامناسب خویشاوند همسر، رابطه عاطفی خود را با همسر از طریق گله و ... سست کرد؟14.اگر رفتاری از خانواده همسرتان باعث دلخوری شما شد به طور مستقیم از آنها گلایه نکنید؛ زیرا وقتی تذکّر اخلاقی با کنایه و اشاره گفته شود، زودتر اثر می بخشد تا اینکه بخواهید با صراحت از اشتباه و یا گناه آنان نام برده و انتقاد نمایید. شاید خود شما نیز به تجربه دریافته باشید که بعضی از افراد وقتی مورد انتقاد مستقیم قرار می گیرند در برخی از موارد به توجیه عمل ناصحیح خود روی آورده و گاه متأسّفانه گستاخ تر می شوند.و اما نکته پایانی :شما و همسرتان باید سعی نمایید در مقابل مسایلی که بستگان دور و نزدیک با حرف و یا رفتار خود برای زندگی مشترک شما به وجود می آورند، جبهه مشترکی داشته باشید. داشتن جبهه مشترک و پشتیبانی شما از یکدیگر در مواقع لزوم توانایی روحی خود و همسرتان را برای تحمّل مشکلات و ناسازگاری ها بالا برده و باعث دلگرمی بیشتر شما به زندگی می گردد .بدانید آنچه موجب اختلاف بین شما خواهد شد تفاوت های شما و همسرتان نیست، بلکه نحوه برخوردتان با یکدیگر است. به عنوان مثال یکی از راهکارهایی که شایسته است که در پیش بگیرید، این است که با وی « حسن معاشرت» داشته باشید. برای این کار سعی نمایید در گفتار و یا رفتارتان جنبه های منفی همسر و یا خانواده وی تحریک نگردد، عزت نفسش جریحه دار نگردیده و با چشم پوشی از پاره ای رفتار های ناسالم وی و فرصت دادن به او برای رفع نواقص (با توجه به این نکته که یقینا شما هم دارای نواقصی در اخلاق و رفتار خود هستید)، اعتماد و اطمینان او را به خود برانگیزید. اگر با جلب اعتماد و اطمینان همسرتان توانستید همیشه با هم در یک جبهه باشید ، گفته ها ، رفتارها و کردارهای هیچ کس در زندگیتان تاثیر گذار نخواهد بود.روزهای آرام و شیرینی را در زندگی برایتان آرزومندیم .منتظر مکاتبات بعدیتان هستیم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه