منظور از برتری بنی اسراییل بر عالمین چیست؟

در وجه فضیلت بنى اسراییل بر عالمین، با این که طبق روایات و آیات متعدد ، مسلم است که پیغمبر اکرم (ص) افضل انبیا و أوصیاء او افضل اوصیاء و کتاب و دین او افضل کتاب وادیان وامت او افضل امت ها مى باشد، چند وجه گفته اند:1. بعضى گفته اند مراد، عالمین زمان خودشان مى باشد نه همه ى زمان ها زیرا الف و لام در«العالمین» براى عموم عرفى است نه عموم حقیقى. از این رو، مقصود برترى آن ها نسبت به افراد عصر خودشان است نه تمام اعصار.( طبرسى، مجمع البیان، ج 1، ص 198). 2. برخى گفته اند، اطلاق افضلیت با یک فضیلت هم سازش دارد و بنى اسراییلى در یک یا چند فضیلت از دیگران افضل بوده اند اگر چه در بسیارى از فضایل، دیگران از آن ها افضل بوده اند. خواه در زمان خود وخواه در تمام زمان ها به این سبب نمى توان گفت که بنى اسراییل از تمام جهات برترى دارند.( محمدجواد مغنیه، الکاشف، ج 1، ص 95). وروشن است که فضیلت داشتن در یک جهت، بر فضیلت اطلاقى و عمومى دلالت نمى کند.3. بعضى هم ذکر کرده اند که طبق مفاد آیه ى 137 سوره ى اعراف (ما این قوم مستضعف (بنى اسراییل) را وارث شرق و مغرب زمین کردیم)، روشن است که بنى اسراییل در آن زمان وارث تمام جهان نشدند پس مقصود این است که وارث شرق و غرب منطقه ى خودشان گشتند بنابراین فضیلت آن ها بر جهانیان نیز، برترى نسبت به افراد همان محیط است.( مکارم شیرازى، تفسیر نمونه، ج 1، ص 221)4. برخى هم گفته اند که تفضیل بنى اسراییل، مقید به زمان استخلاف و اختیار آن ها بود اما بعد از این که ازامر پروردگار تمرد کردند و بر پیامبرانشان عصیان نمودند و نعمت هاى خدا راانکار کردند و از عهد و پیمان خود شانه خالى کردند، خداوند نسبت به آن هاحکم لعن و غضب و ذلت و مسکنت را اعلان نمود.( سید قطب، فى ظلال القرآن، ج 1، ص 69)5. مراد افضلیت به معناى دارابودن فضایل اخلاقى، اعتقادى، عبادى، جاه و منزلت، قرب به مقام ربوبى ومانند این ها نیست بلکه مراد اتمام حجت به ادله ى واضح و براهین متقن، معجزات باهره، نعمت های دنیوى (مال، ثروت، ریاست و سلطنت) و امثال این هاست.( طیب، اطیب البیان، ج 1، ص 23). طبق این احتمال نکته ى قابل توجه و بااهمیت ، این است که بایستى مسأله ى تفضل الهى در ارایه نعمت هاکه خود نوعى آزمون الهى به حساب مى آید و مسیله ى فضیلت نفسانى وشخصیتى را از هم جدا بکنیم زیرا این که تفضل و به دنبال آن اظهار لعن ونفرین خداوند بر آن قوم(مائده، آیه 78) دلیل روشنى بر بدطینتى و زشتى کردار ایشان مى باشد. افزون بر آن، خداوند خود در آیه ى 18 از سوره ى مایده، درباره ى نفى فضیلت یهود، تاکید کرده، به آنان مى گوید: اى جماعت یهود اگر آن گونه که مى پندارید شما بر توده ى بشر ارجحیت دارید، پس چگونه خداوند شما را به کیفر و عذاب هاى دردناکى که به آن دچار گشتید، مبتلا کرد و به علت عصیانى که دارید، شما را پراکنده ساخت واز نظر بدکردارى، ضرب المثل عالم بشریت شدید. اوصافى که قرآن براى قوم یهود مى شمارد، عبارت است از: الف. ماده پرستى(آیه ى 96 بقره و آیه ى 160 و 161 نسا (ب. غرور یهود به برترى نژاد(آیه ى 18 مائده (ج. داشتن آرزوهاى دور و دراز(آیه ى 168 و 169 اعراف و آیه ى 122 و 133 نسا (د. بیدلى و ترسو بودن یهود(آیه ى 112 آل عمران)ه. جنایات یهود(آیه ى 70 مایده و آیه ى 23 آل عمران و آیه ى 10 بقره (و. تبهکاران زمینى(آیه ى 64 مائده)ر. جادوگرى و سحرانگیزى یهود (آیه ى 102 بقره)ز. زشت کردارى یهود(آیه ى 78 تا 80 مائده)چ. پیمان شکنى(آیه ى 12 و 13 مائده و آیه ى 154 نسا (خ. سرپیچى از شریعت الهى(آیه ى 59 و 60 مائده (ذ. پنهان کردن تعالیم خدا(آیه 159 بقره (ص. بى بهره بودن از هدایت الهى (آیه ى 5 جمعه)ض. قساوت و سنگدلى(آیه ى 76 بقره (. براى توضیح بیش تر ر. ک: 1. انتشارات سپاه پاسداران، جهان زیر سلطه ى صهیونیزم. 2. چهره یهود درقرآن، ترجمه ى سید مهدى آیت اللهى، سال 3. 55. سید محمد شیرازى، دنیابازیچه ى یهود، ترجمه ى محمدهادى مدرسى. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه