آيا اين لعن «اللهم العن الجبت الطاغوت» که در کتاب (حلويات العلوم) شفاخانه معنوي نوشته آيت الله حاج شيخ حسن نائيني نيستانکي در صفحه 49 آمده مورد تائيد است؟

واژه «جبت» در قرآن فقط يک مرتبه در آيه 51 از سوره نساء آمده و در اصل به معناي سحر، ساحر، بت مي باشد و واژه طاغوت که هشت بار در قرآن آمده از ماده طغيان و به معني تعدي و تجاوز از حد بوده و اموري از قبيل شيطان، حاکم جبار و هر معبود غير خدا و هر مسيري که به غير خدا و حق منتهي شود گفته مي شود. در همين آيه کساني که انتساب و نسبت به جبت و طاغوت داشته و به آن ايمان آورده اند و آن را بر حقيقت و مسير الهي و حقيقت و نجات مقدم داشته اند لعن شده اند و با اين که خداوند از دشنام و فحش در کتاب خود قرآن کريم منع کرده امّا لعن کساني از قبيل کفار، ظالمين، آزار دهندگان به پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و کتمان کنندگان آيات الهي را تجويز و آنان را لعن کرده و از رحمت خود به دور دانسته است. در ادعيه و زيارات نيز برائت از مظاهر جبت و طاغوت به طور مکرر مطرح شده است و در حديثي از امام صادق ـ عليه السلام ـ برائت از جبت و طاغوت از علامات مؤمن شمرده شده است. يونس بن ظبيان زيارت امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ از امام صادق ـ عليه السلام ـ را روايت کرده که حضرت در ضمن آن اين گونه فرموده است: ))اللهم العن الجوابيت و الطواغيت و الفراعنة؛ خدايا جبت ها و طاغوت ها و فرعون ها را مورد لعنت خود قرار بده((. در بخشي از زيارت نامه امام حسين ـ عليه السلام ـ نيز که از امام صادق ـ عليه السلام ـ روايت شده مي خوانيم: ))اللهم العن الجبت و الطاغوت و العن اشياعهم و اتباعهم، خدايا جبت و طاغوت و پيروان شان را لعنت کن((. و نيز اين دعا را از علي ـ عليه السلام ـ آورده است که حضرت فرموده است: «اللهم العن صنمي قريش و جبتيها و طاغوتيها...؛ خدايا دو بت قريش و دو جبت و دو طاغوت قريش را لعنت کن و از رحمت خود دور بدار». هر چند در کتاب حلويات العلوم چنین مطلبی يافت نشد ؛ لذا ممکن است کسي که چنين مطلبي را گفته به اشتباه اين کتاب را آدرس داده و يا اين که در چاپ هاي بعدي مطالبي به کتاب اضافه شده است ؛زيرا نويسنده اين کتاب اولين بار اين کتاب را حدود صد و ده سال پيش نوشته است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه