جامعه توحیدی در جامعه اسلامی چگونه تشکیل می شود؟

نهادینه کردن دین و ارزش های اسلامی که بر پایه توحید استواراست ، حرکت به سمت جامعه توحیدی را به دنبال خواهد داشت .اگراجتماع توحیدی اجتماعی است که افراد آن دارای مبانی فکری توحیدی بوده و شخصیت الهی و توحیدی داشته باشند و هدف و ارتباطاتشان باهم براساس مبانی توحیدی و الهی برقرار شده باشد , چنین امری با رعایت و اجرای دقیق تعالیم دینی شکل می گیرد .جامعه اسلامی به معنای واقعی و حقیقی جامعه ای است که تعالیم دین بر روابط فردی ، خانوادگی ، اجتماعی و روابط بین المللی حاکم باشد و چنین جامعه ای ، جامعه توحیدی خواهد بود .جامعه توحیدی جامعه ای است که افراد آن چنان با یکدیگر ارتباط دارند که مانند یک واحد هستند و به دلیل نگرش الهی و توحیدی، جهتی الهی و متعالی دارند و هدف آنها از این ارتباط و اجتماع، رسیدن به خدا می‌باشد. توحیدی بودن جامعه الهی به خاطر یکی شدن اجزاء مختلف این جامعه می باشد و این نیست مگر به خاطر توحیدی بودن تک تک افراد جامعه و ارتباط تنگاتنگ افراد درجهت الهی با یکدیگر می باشد. افراد این جامعه با هم چنانند که گویا یک پیکرند همانا مؤمنین در عطوفت و مهربانی مانند یک پیکرند. لذا رمز اصلی ارتباطات الهی و بسیار نزدیک این مومنین همان رحمتی است که میان آنها وجود دارد.عظمت جامعه توحیدی :انسان توحیدی یعنی انسان یکتاپرست و انسان یکتاپرست کسی است که فقط خدا را بپرستد چنانچه فرد خود را تحت فرمان فقط خدا قرار داد از آنجا که سیستم عالم توحیدی است و همه جریانات به یک سمت در حرکتند وجود این فرد نیز توحیدی می شود یعنی تمام قوای وجودی این فرد یک جهت و یک سو پیدا می کند و به همین دلیل است که این فرد تا این اندازه قوی می شود چراکه با تمام برتریهای جاری در عالم یکی شده است. جامعه توحیدی نیز دقیقاً به همین شکل است یعنی جامعه توحیدی جامعه ای است با هدف رسیدن به خدا و یکتاپرستی و تمام اجزاء و ارتباطات موجود در این جامعه در جهت همان یکتاپرستی می باشند.زمانیکه تک تک اعضاء جامعه دارای دید توحیدی بودند و کل جامعه را یک واحد دانستند که دارای جهتی مشخص است منجر به این می‌شود که تکبر و حسد را کنار گذاشته و با رحمت و کرامت رفتار نمایند و این از بزرگترین اهمیتهای جامعه در جهت ایجاد سعادت فردی افراد می باشد چراکه کرامت نفس، محور اخلاق اسلامی است.جامعه توحیدی جامعه ای است که حرکتی رو به باعظمت شدن دارد چراکه: 1- تک تک افراد این جامعه توحیدیند. 2- ارتباطات افراد این جامعه بر روی نظام مشخصی است که بهترین حالت را رو به رسیدن به هدف دارد که لازمه این بلوغ فکری افراد و در کل مانند یک واحد دیدن جامعه است و خصوصیات عدم تکبر و حسد نسبت به هم و دارا بودن محبت و ایثار نسبت به همدیگر می باشد بطوریکه هرگاه کسی دید فردی بهتر از او می تواند در جایگاه او بنشیند جای خود را به او می دهد. یعنی تک تک افراد، کل جامعه را مانند یک واحد دیده و بدون در نظر گرفتن خود، بهترین حالت را برای رسیدن به هدف ایجاد می نماید حتی اگر لازمه آن فدا کردن خود یا ایثار نمودن باشد. (دید اجتماعی اجزاء جامعه)3- تمام افراد این جامعه در ارتباط با هم چنانند که اگر ضعف و خلائی در فردی از افراد جامعه مشاهده نمودند بعلت رحمت و جامعه نگری همه دست به دست هم داده و مشکل آن فرد را حل می کنند لذا هیچ بخشی از قسمتهای جامعه نیست که مشکلی داشته و معطل بماند. (دید اجتماعی اجزاء جامعه)4- تمام اجزاء جامعه سعی در بهبود و ارتقاء تک تک افراد جامعه داشته و به دلیل کلی نگری اجتماعی همه در مسیر تعالی، یکدیگر را رشد و ارتقاء می دهند. (دید اجتماعی اجزاء جامعه)5- در این جامعه طراحی اجزاء با در نظر گرفتن ارتباط آنها نسبت به هم به بهترین و ایده آل ترین حالت است که نتیجه آن هدر نرفتن توان جامعه اثرگذاری بیشتر اجزاء جامعه بر روی هم در جهت تسریع در به هدف رسیدن جامعه است و این به خاطر آن است که تک تک افراد جامعه کلی نگر بوده و برای رسیدن به هدف به بهترین نحو توجه دارند و یا جامعه دارای مدیریت و رهبری عالی است که افراد جامعه آنرا پذیرفته و گوش به فرمان او هستند.ویژگی های جامعه اسلامی مطلوب:جامع ترین تعریفی که از جامعه اسلامی که تحت حاکمیت حاکم جامع الشرایط اسلامی اداره می شود ، این است که: جامعه دینی، جامعه ای است «دین باور»، «دین مدار»، «دین داور» و «مطلوب دین»(ر.ک: میرمدرس، سید موسی، جامعه برین، ص 209 و 210)چنین جامعه ای دارای ویژگی های چندی است:1. دین باوری و اعتقاد به آموزه های دینی؛2. تنظیم نظام حقوقی خود بر اساس دین (شریعت مداری)؛3. دارای نظام دینی است و جز حکومت دینی را بر نمی تابد. سرّ آن این است که از منظر جامعه شناسی سیاسی، هر جامعه ای تنها حکومتی را برمی تابد که با نظام ارزش ها، اهداف و آرمان هایش سازگار باشد. از این رو جامعه دینی، قطعاً با نظام مبتنی بر ارزش های سکولار سازگاری ندارد (نظام دینی)؛4. در جامعه دینی، مردم سلوک و رفتار فردی و اجتماعی خود را با دین موزون می کنند و داوری دین را در این باره پذیرایند (دین داوری)؛5. چنین جامعه ای قطعاً مطلوب و مورد رضایت دین نیز هست (مطلوب دین). .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه