چه كنم در هنگام عزادارى و ذكر مصيبت قلب من بشكند و اشك بريزم؟

اولًا، خود حالت تباكى و حزن و اندوه داشتن در هنگام ذكر مصيبت، امرى ارزشمند است چنان كه در روايات بدان تصريح شده است.(1) ثانياً، منشأ گريه ارزشى، معرفت است ازاين‏رو اگر احساس مى‏كنيم كه در هنگام ذكر مصيبت، حالت گريه نداشته و اشكى از چشمانمان جارى نمى‏شود، حتى قلبمان نيز متأثر و اندوهگين نمى‏گردد- البته به شرط آن كه مطمئن باشيم نداشتن اشك ريشه در عوارض جسمانى ندارد- بايد زمينه‏هاى ايجاد و توسعه معرفت به اهل‏بيت (ع) را در خود تقويت كرده و موانع معرفت را از ميان برداريم. زمينه‏هاى ايجاد و توسعه معرفت به اهل‏البيت (ع) عبارت است از: 1. مطالعه تاريخ زندگانى آنان، 2. مطالعه و تفكّر در سخنان ايشان، 3. شناخت خدا زيرا آنان تجلى‏گاه اوصاف الهى‏اند وبا شناخت خدا و اوصاف او، مى‏توان فضايل آنان را دريافت.(2) موانع معرفت عمدتاً به عملكرد ما برگشته، موجب قساوت قلب مى‏شود(3) و موجب مى‏گردد كه حتى احساسات و عواطف ما در سيطره عقل ما نباشد. اين موانع عبارتند از: 1. زياد سخن گفتن درغير ذكر خدا(4)، 2. گناه زياد(5)، 3. آرزوى زياد(6)، 4. گوش سپارى به امور لهو(7)، 5. جمع كردن مال(8)، 6. ترك عبادات(9)، 7. همنشينى با افراد گمراه و ستمگر(10)، 8. همنشينى با افراد فرومايه و پست(11)، 9. خنده زياد(12). براى از بين رفتن قساوت قلب، در روايات امورى ذكر شده كه مهم‏ترين آنها عبارت است از: 1. ياد مرگ(13)، 2. پند و اندرز(14)، 3. تفكر در آيات الهى، قيامت و حال خويشتن(15)، 4. همنشينى با انديشمندان(16)، 5. معاشرت با اهل فضل(17)، 6. گفت و گوى علمى(18)، 7. اطعام تهى‏دستان(19)، 8. مهربانى و محبت به ايتام(20)، 9. ذكر خدا(21)، 10. ذكر فضايل و مناقب و مصائب اهل‏بيت (ع)(22)، 11. قرائت قرآن(23)، 12. استغفار(24). مهم‏تر از تمامى اين امور، آن است كه از خداوند متعال عاجزانه بخواهيم: به ما چشم اشك‏بار عنايت كند و در اين ميان، اهل‏بيت (ع) را واسطه قرارداده و از خود آنان نيز استمداد جوييم. چون زتنهايى تو نوميدى شوى زير سايه يار خورشيدى شوى‏رو بجو يار خدايى را تو زود چون چنان كردى خدا يار تو بود(25) پي نوشت : (1) خصائص الحسينيه، ص 142 و وسائل‏الشيعة، ج 4، ص 1121، ص 1124.(2) نگا: آيين مهرورزى، بخش محبت به اهل‏بيت) ع (.(3)» من علامات الشقاء جمود العين «] حضرت رسول) ص ([، ميزان‏الحكمه، ج 1، ص 455، روايت 1845 و قال على) ع (:» ما جفت الدموع الا لقسوة القلوب و ما قست القلوب الالكثرة الذنوب «.] همان، ص 455، روايت 18406].(4) بحارالانوار، ج 71، ص 281.(5) همان، ج 70، ص 55.(6) همان، ج 78، ص 83.(7) بحارالانوار، ج 75، ص 370.(8) مستدرك‏الوسائل، ج 2، ص 341.(9) تنبيه الخواطر، ص 360.(10) بحارالانوار، ج 1، ص 203.(11) همان، ج 77، ص 45.(12) همان جا.(13) همان، ج 14، ص 309.(14) همان، ج 77، ص 199.(15) همان، ج 78، ص 115.(16) همان، ص 308.(17) معجم الفاظ غررالحكم، ص 863.(18) بحارالانوار، ج 1، ص 203.(19) مشكاةالانوار، ص 107.(20) همانجا.(21) نهج‏البلاغه، خ 222.(22) همانجا.(23) همان، خ 176.(24) بحارالانوار، ج 93، ص 284.(25) مثنوى، دفتر 2، ابيات 22 و 23. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه