آيا هر كس در لحظه مرگش شهادتين را نگفت و رفت، عاقبت به شر مي‏شود؟

چنين نيست كه هر كس در پايان عمرش شهادتين را بر زبان جاري نكند، عاقبت به شر مي‏شود، معيار در مسلمان و يا كافر بودن، نيز در سعادت و شقاوت به گفتن شهادتين در حالت اختضار و پايان زندگي نيست. استحباب شهادتين براي محتضر بدين جهت است كه در اين لحظه حساس ممكن است شيطان ايمانش را بربايد و او در پايان زندگي كافر گردد. در شماري از روايات آمده است كه وقتي مؤمن مي‏خواهد از دنيا برود، شيطان به سراغ او مي‏آيد و به هر وسيله‏اي با نويدها و وعده‏ها مي‏كوشد تا ايمان او را متزلزل كند و آن را بزدايد، ولي مؤمن واقعي تسليم نمي‏شود و فريب نمي‏خورد. امام صادق (ع) فرمود: "ما من أحد يحضره الموت الا و كل به ابليس من شيطانه ان يأمره بالكفر و يشككه في دينه حتي تخرج نفسه فمن كان مؤمناً لم يقدر عليه فاذا حضرتم موتاكم فلقنوهم شهادة أن لا اله الا الله و أن محمداً رسول الله (ص) حتي يموت؛ تمامي كساني كه در آستانه مرگ قرار مي‏گيرند، ابليس يكي از شياطين خود را مأموريت مي‏دهد كه نزد او رود و ايمان وي را بربايد. مؤمن واقعي تسليم شيطان نمي‏شود و شبهاتش در دل او جاي نمي‏گيرد. هر وقت بر بالين محتضر حاضر مي‏شويد، براي اين كه ايمانش تقويت شود، به او شهادتين را تلقين كنيد، تا جان بسپارد". در خاتمه بايد توجه داشت كه اين همه دلالت بر آن ندارد كه اگر تلقين گفته نشود يا در اثر مشكلي شهادتين بر زبان جاري نگردد، شخص كافر از دنيا رفته و يا عاقبت به شر شده است. www.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه