ایا باتوجه به وضعیت حجاب در جامعه ما ایا در جهاد فرهنگی شکست خورده ایم؟ و اینکه ایا روایاتی از قران و امامان معصوم وجود دارد که نشان بدهد عاقبت افراد بدحجاب و بی حجاب در صورت درست نکردن وضعیتشان چگونه خواهد؟

با سلام خدمت شما دوست عزیز و گرامی:در پاسخ به این مساله به چند نکته باید توجه کرد:1- شکست انواع و اقسامی دارد و آن موردی که ننگ و مایوس کننده است شکست واقعی و حقیقی می باشد. اما شکست ظاهری ننگ نیست. شکست ظاهری برای جبهه حق ننگ و آر نیست. چون اهل حق اگر چه همیشه پیروز هستند، اما پیروزی آنها همیشه در این دنیا نیست، بلکه ممکن است در این دنیا و از نظر ظاهری شکست بخورند:«قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَنْ یُصیبَکُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدینا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَکُمْ مُتَرَبِّصُونَ» توبه/52» بگو: آیا درباره ما، جز یکى از دو نیکى را انتظار دارید؟! (: یا پیروزى یا شهادت) ولى ما انتظار داریم که خداوند، عذابى از سوى خودش (در آن جهان) به شما برساند، یا (در این جهان) به دست ما (مجازات شوید) اکنون که چنین است، شما انتظار بکشید، ما هم با شما انتظار مى کشیم!»2- نباید دست از مجاهده کشید و ناامید شد.محوری ترین مساله ای که شکست یا پیروزی را به ارمغان می آورد، روحیه مبارزه است. تا زمانی که یک مجاهد روحیه خویش را از دست نداده باشد، جنگ مغلوبه نشده، هر چند دشمن ضربه های بزرگی وارد کرده باشد. در اذهان مردم، آمریکا در جنگ ویتنام شکست خورده است، علیرغم ضربه های بزرگی که آمریکا در این جنگ به حریف خود وارد کرده است. پس همیشه باید متوجه باشیم که حفظ روحیه در جهاد بسیار مهم است:«لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَانفال/46«و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با استقامت کنندگان است»آیه فوق علاوه بر اینکه صبر را سرمشق ما تعیین می کند، می تواند رمز وضعیت نامطلوب پوشش امروز را نشان دهد. زمانی که راه کار روشن و واحد، جای خود را به نزاع های نسنجیده می دهد، ما باید شاهد این وضعیت باشیم.3- وظیفه ما فقط تبیین حق به بهترین شیوه هاست.تنها معیاری که می تواند پیروزی جبهه حق را نشان بدهد، عمل به وظیفه است و کسی که به وظیفه خویش عمل کرده باشد، قطعا پیروز است. حضرت نوح پیامبر اوالعزم است و سالهای سال در انجام وظیفه تبلیغی خویش کوشید، اما حتی پسرش به او ایمان نیاورد! حضرت لوط سالها علیه فساد مبارزه کرد، اما حتی درون خانه اش، کسی اصلاح نشده وجود داشت که منحرفان را یاری می کرد.در هدایت و ارشاد دیگران هیچ تضمینی برای نتیجه بخش بودن هدایت وجود ندارد. چون خدای متعال انسان را مختار آفریده و خود افراد هستند که عاقبت خویش را انتخاب می کنند. و اگر بنا بود که شرایط پیرامونی در انتخاب مسیر سعادت یا ضلالت تاثیر صد در صدی بگذارد، معنایی برای اختیار افراد باقی نمی ماند!زمانی که نفس قدسی پیامبر اکرم (ص) در بهبود امراض روحی عده ای بی اثر است، وضعیت ما روشن است:«وَ ما أَنْتَ بِهادِی الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَنْ یُؤْمِنُ بِآیاتِنا فَهُمْ مُسْلِمُون»مل/81«و نیز نمى توانى کوران را از گمراهیشان برهانى تو فقط میتوانى سخن خود را به گوش کسانى برسانى که آماده پذیرش ایمان به آیات ما هستند و در برابر حق تسلیمند»4- نباید پیروزی های بزرگ را فراموش کرد.وضعیت فرهنگی کشور با وضعیت حجاب چند دختر تعریف نمی شود. و نباید به صرف این ظواهر حکم کرد. اگر ما پدیده بدحجابی یا بی حجابی را داریم، از سویی نیز اعتکاف های میلیونی را داریم! مراسم شب های قدر و روز عرفه و نیمه شعبان و ... نیز قسمت هایی از واقعیت های جامعه استاگر همه این ها را کنار یکدیگر بگذاریم و تحلیلی جامع تر انجام دهیم، می یابیم که در عرصه فرهنگی نیز موفقیت های بسیاری داشته ایم. و عامه مردم جامعه ما قلب هایی پاک و مستعد دارند.اینکه در دنیای امروز شاهد این همه گرایشات به دین اسلام هستیم خود بهترین دلیل و مدرک بر پیروزی در جهاد فرهنگی می باشد.دغدغه ما باید در این جهاد این باشد که آیا ما به وظیفه خود عمل کرده ایم یا نه؟ مثلا امر به معروف و نهی از منکر که یکی از اصول جهاد فرهنگی می باشد چند درصد از جهاد گران در این عرصه این فریضه را به جا می آورند؟ در مورد قسمت دوم سوالتان به ذکر روایتی از حضرت علی علیه السلام بسنده می کنیم:مولا علی (ع) می فرمایند : من و فاطمه(س) به محضر مبارک رسول خدا (ص) مشرف شدیم و او را در حالی که شدیدا گریه میکرد مشاهده نمودیم به او گفتم : پدر و مادرم به فدایت ، چه چیزی شما را به گریه واداشته است ؟ حضرت فرمود : ای علی در شب معراج که به آسمان رفتم ، زنان امت خود را در عذاب شدید دیدم به طوری که آنها را نشناختم . از همین رو برای آنچه از شدت عذاب آنها دیدم گریان هستم بعد فرمود : 1-زنی را دیدم که او را به موهایش آویزان کرده بودند ، و مغز سرش می جوشید. 2-زنی را دیدم که به زبانش آویزان بود ، و حمیم در حلق او می ریختند.3-زنی را دیدم که گوشت بدنش را می خورد و آتش از زیر آن زبانه می کشید. 4-زنی را دیدم که دو پایش به دستهایش بسته و بر او مارها و عقربها مسلط بودند. 5-زنی را دیدم که به دو پستانش آویزان شده بود. 6-زنی را دیدم کر و کور و لال ، در حالی که در تابوتی از آتش ، مغز سرش از دماغش خارج میشد و بدن او به صورت جذام و برص می بود. 7-زنی را دیدم که به دو پایش آویزان کرده اند ، در حالی که در تنوری از آتش بود. 8-زنی را دیدم که گوشت بدنش را از قسمت جلو و عقب به وسیله قیچیهائی از آتش جدا می کردند. 9-زنی را دیدم که صورت و دستهایش آتش گرفته ، در حالی که روده هایش را میخورد. 10-زنی را دیدم که سرش سر خوک و بدن او بدن الاغ ، و بر او هزار هزار انواع عذاب بود.11-زنی دیدم به صورت سگ که آتش از عقب او خارج میشد و ملائکه با گرز آهنین از آتش بر سر و بدنش می کوبند. بعد حضرت فاطمه (س) خطاب به پدر بزرگوارش فرمود : به من بگو که این زنان عمل و روششان چه بود که خداوند چنین عذابی را برای آنان مقرر فرموده است ؟ رسول خدا (ص) فرمود : آن زنی که او را به موهایش آویزان کرده بودند ، برای این بود که موهایش را از مردان نامحرم نمی پوشانید. آن زنی که به زبانش آویزان بود ، برای این بود که شوهرش را با زبانش اذیت میکرد. اما آن زنی که گوشت بدنش را می خورد ، بدنش را برای مردم زینت میکرد. آن زنی که به پاهایش آویزان بود برای اینکه از خانه بدون اجازه شوهرش خارج میشد.اما آن زنی که به دو پستانش آویزان بود ، از همبستر شدن با شوهرش خود داری میکرد.آن زنی که پاهایش به دستهایش بسته بود و مارها و عقربها بر او مسلط بودند ، برای اینکه از آبی که نجس و آلوده بود برای وضوء و شست وشوی استفاده می کرده و رعایت پاکی و نجسی را نمی نموده است. و همچنین با لباس نجس و کثیف بوده و پس از جنابت و حیض غسل انجام نمی کرد و در نمازش سستی میکرد. اما آن زنی که کر و لال بود از راه زنا بچه دار میشد و به شوهرش نسبت می داد. آن زنی که صورت و بدنش را با قیچی جدا می کردند ، خود را بر مردان عرضه میکرد. اما آن زنی که صورت و بدنش می سوخت ، در حالی که روده هایش را می خورد برای اینکه واسطه عمل منافی عفت بود. آن زنی که سرش سر خوک و بدنش بدن الاغ بود سخن چین و دروغگو بود. آن زنی که بصورت سگ بود به خاطر آنکه در دنیا آوازه خوان و حسود بود. آنگاه رسول خدا (ص) فرمود : وای بر زنی که شوهرش را ناراحت کند ، و سعادتمند آن زنی است که شوهرش از او راضی باشد.داستانهای بحار الانوار، ج 5، ص 69موفق و پیروز باشید .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه