تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
شرح حدیث:عبرت گرفتن در تاریخ، توصیه ی قرآن کریم است.بارها آیات قرآن، پس از نقل سرگذشت اقوام گذشته و عذابهای الهی که بر مستکبران نازل شد و کیفرهای هلاکت بار که بر سرکشان فرود آمد، فرمان می دهد که:«فَاعتَبِرُوا یا اُولی الأبصار(2)»ای صاحبان دیده و بصیرت عبرت بگیرید.اگر با چشم باز بنگریم، همه ی تاریخ و جای جای جهان سرشار از عبرت و پند است.تجربه های بشری هم «کلاس عبرت» و عامل تربیت است. کسی که از تجربه ها پند نگیرد، همیشه در معرض آفات و آسیبهاست.گذشت روزها هم موعظه است.حافظ، توصیه می کند که بر لب جوی بنشینیم و گذر عمر را تماشا کنیم. این عبور آب در جوی، تمثیلی از گذر عمر و اشارتی به جهان ناپایدار است.(3)عامل مهمّ دیگر عبرت آموزی، «مرگ» است.چه بسیار انسانهایی که با ما بودند و اکنون زیر خاکند. چه بسیار افرادی که عمر را به بطالت و عیاشی و زورگویی و حرام خواری گذراندند، ولی سرانجام پنجه ی مرگ گلوی آنان را فشرد و با کوله باری از گناه و حسرت زیر خاک رفتند.این همه مایه عبرت است، ول عبرت گیرنده کو؟پی نوشت: 1. حیاة الامام موسی بن جعفر(ع)، ج1، ص2562. حشر،(59)، آیه 2.3. بر لب جوی نشین و گذر عمر ببینکاین اشارت ز جهان گذران ما را بسمنبع: حکمت های کاظمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام کاظم علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390) .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.