مفهوم جمله زیر ازآیت الله مکارم شیرازی در مورد موسیقی چیست؟در مورد حلال بودن موسیقی تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف خواهد بود ؟

توجه داشته باشید که فقهاء وظیفه شان بیان احکام است در چهار چوب شرعی و اسلامی.وداخل در موضوعات و مصادیق احکام نمیشوند مگر در موارد نادر.مثلا اسلام ازخوردن خمر نهی فرموده وفقهاء با استنادبه آیات و روایات حکم آن را بیان فرمودند تشخیص موضوع و مصداق هر چیزیکه مانند خمر است و مست کننده است به عهده افراد و عرف جامعه است .و موسیقی هم از این قبیل است .وقتی مراجع حکم به حرمت موسیقی می دهند که مناسب مجالس لهو و لعب باشد تشخیص آن به عهده عرف و افراد است. مشهور فقهاء عظام در مورد موسیقی معتقدند که هرگاه موسیقی طرب انگیز و مناسب مجالس لهو و لعب باشد حرام است. حضرت آیة الله مکارم شیرازی: «کلیه صداها و آهنگ‏ها که مناسب لهو و فساد است، حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف عام خواهد بود.»[1] اما موسیقی که این گونه نباشد و یا مشکوک باشد (یعنی ندانیم این ویژگی های حرام را دارد یا نه) گوش دادن به آن بدون اشکال است.[2] توضیح این که موسیقی غیر از خواندن است و نباید این دو را با هم اشتباه گرفت. و گوش دادن به آوازی که مشتمل بر غنا باشد و یا در صورتی که مفسده انگیز باشد؛ جایز نیست. طرب انگیز یعنی این که با گوش دادن به این موسیقی حالتی سبک به انسان دست داده و مثلاً او را به رقص وا داشته و رفتاری بر خلاف عزّت نفس و کرامت نفس انجام دهد و در واقع انسان را از خداوند متعال و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بی بندوباری و گناه سوق دهد و مرجع تشخیص موضوع عرف است.[3].   «غنا یعنی ترجیع صدا به نحوی که مناسب مجالس لهو باشد»[4].[5] موسیقی                                             .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه