تجسس در چه جایی ممنوع است؟ آیا در امور شخصی که مخفی نمیکند مانند گفتار ورفتار باز هم ممنوع است؟

پرسشگر عزیز؛ سوال شما تکراری است و در نامه شماره 1/100285406 پاسخ مفصلی خدمتتان ارائه شده است که از تکرار آن مطالب خودداری می نماییم. توصیه می شود مرور بفرمایید.خداوند در سوره مبارکه حجرات می فرمایند:«یا ایها الذین امنوا اجتنبواکثیرامن الظن ان بعض الظن اثم ،و لا تجسسو ا و لا یغتب بعضکم بعضا ،ایحب احدکم ان یاکل ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از بسیاری گمانها درباره دیگران بپرهیزید، به راستی که برخی از گمانها گناه است درباره یکدیگر جاسوسی نکنید و بعضی از شما غیبت بعضی نکنند ،آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد ...» چناچه در آیه مشاهده می نمایید «ولا تجسسوا» به صورت مطلق بیان شده و هیچ قید وشرطی بیان نشده، لذا هرگونه تجسسی حرام است غیر از موارد استثنایی که در سوال قبل ذکر شده است.دوست عزیز؛ به طور کلی تجسس و اظهار نظر در امور شخصی افراد، در غیابشان مذمت شده بدین صوررت که اگر عیب و نقص مورد نظر در مورد شخص غایب حقیقت داشته باشد غیبت بوده و حرام است و اگر این اظهار نظر واقعیت نداشته باشد،تهمت بوده و حرام است و از گناهان بزرگ به شمار می رود. در صورتی که باز هم سوالی در این زمینه داشتید، به صورت شفاف همراه با توضیح بیشتر و ذکر مصادیق بیان بفرمایید تا بهتر بتوانیم با هم گفتگو کنیم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه