آیا طوفان نوح یک حادثه طبیعى بوده و از نظر علمى چگونه قابل توجه است ؟

در مورد طوفان نوح یاد آورى چند نکته ضرورى است: الف) حادثه طوفان نوح، یک حادثه طبیعى نبوده است تا بتوان آن را در چارچوب حوادث طبیعى زمین بررسى کرد؛ بلکه امرى استثنایى و خارق العاده بوده و طبیعتاً به طور خارق العاده نیز پایان یافته است. ب ) اطلاعات بشرى در مورد حوادث گذشته زمین، هنوز به آن اندازه نیست که بتواند قضاوتى صحیح و کلى درباره همه رخدادها داشته باشد. بسیارى از مسائل تاریخى و طبیعى، هنوز براى بشر به شکل معما باقى مانده است. چگونگى ساختن اهرام مصر، چگونگى احداث مناطق وسیع و سطح بر فراز کوه هاى بعلبک لبنان، سرنوشت جزیره آتلانتیس (که بقایاى آن در قعر دریاهاست) و ده ها اثر دیگر که هنوز توجیهى متناسب با علوم و ابزارهاى عادى بشرى ارائه نشده است. ج ) باستان شناسان در بین النهرین، آثار تمدن هایى را از اعماق زمین به دست آورده اند که نشان از مدفون شدن آثار فراوانى در زیر سیلاب هاى مهیب دارد و احتمال این که مربوط به مردم زمان نوح باشد، بعید به نظر نمى رسد. با توجه به مقدمات فوق، اکنون به آیات قرآن نظرى مى افکنیم تا ببینیم که قرآن در این مورد چه فرموده است: در سوره هود آیه 44 مى فرماید: {/Bوَ قِیلَ یا أَرْضُ اِبْلَعِی ماءَکِ وَ یا سَماءُ أَقْلِعِی {w1-10w}11:44/} ؛ به زمین گفته شد آب خود را فرو ببرد، و اى آسمان از بارش باز ایست . از این آیه چنین برمى آید که بخشى از آب هاى درونى زمین به روى زمین آمده است مى دانیم که در زیر زمین مقادیر بسیار عظیمى آب قرار دارد که گاهى حجم آن چندین میلیون متر مکعب است. (در این مورد در بحث منابع زیرزمینى آب به بحث آبخوانها» مراجعه کنید). این آب ها در طبقات زیرین زمین و به مقادیر بسیار زیاد، یافت مى شوند. بخشى از اینها را آب شیرین تشکیل مى دهد و در زیر آن منابع عظیم آب شور قرار دارد. حال اگر این منابع فوران کند، هیچ جا از سیلاب در امان نخواهد بود. این موضوعى است که از نظر علمى هیچ منعى ندارد. نکته دیگر آن که در آیه خداوند خطاب به زمین فرمود: آب ها را فرو ببر و در آیات قبل نیز به فوران آب از زمین اشاره شده است. بنابراین مقادیر زیادى از آب به جاى اصلى خود (زیر زمین) باز گشته است. و به آسمان نیز فرمود: «اقلمى» که به معناى جذب کردن چیزى است به گونه اى که اثرى از آن باقى نماند. بر این اساس، مى توان گفت مقادیر زیادى آب نیز تبخیر شده است. در روایتى نیز در همین زمینه آمده است که: «آب زمین در زمین فرو رفت و آب آسمان به سوى دریاها روان شد». اما درباره این که آیا در طوفان نوح، آب تمامى زمین را فرا گرفت یا این که بخشى از آن را، دو نظریه از جانب مفسران با استناد به آیات قرآن ابراز شده است: برخى این نظریه را پذیرفته اند که آب تمامى زمین را فرا گرفت و برخى دیگر نیز آن را محدود به منطقه و یا حداکثر قاره اى نموده اند. در هر صورت با توجه به این که هم اکنون «سه چهارم» زمین دریا مى باشد، ممکن است که درگذشته این رقم حتى بیش از این بوده باشد، هیچ ایرادى از نظر طبیعى براى در خود دادن آب هاى نازل شده از آسمان، باقى نمى ماند. چنان که در همین دوران نیز، گاه آب دریاها چندین سانتیمتر بالا و پایین مى رود (غیر از جزر و مد). .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه