تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در روایت موجود در پرسش، بهترین وسیله برای نزدیک شدن به خدا، پیروی از پروردگار و پیامبر(ص) و اولیالامر(ع) دانسته شده است. سند حدیث اینگونه است:«عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنِ الْفُضَیْلِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ ع ...».[1]قبل از بررسی سند حدیث باید گفت؛ روایات متعددی در محاسن برقی با این سند نقل شده است که مشابه آن نیز در کافی وجود دارد، با این تفاوت که به جای «فضیل»، «محمد بن الفضیل» آمده است؛ که مقصود «محمد بن القاسم بن فضیل» است. بنابراین به نظر میرسد، راوی موجود در محاسن نیز همان «محمد بن فضیل» باشد که به اشتباه و یا اختصار، «فضیل» نگاشته شده است.با توجه به این مطلب، سند را مورد بررسی قرار میدهیم:«عنه»: ضمیر به «أحمد بن محمد بن خالد البرقی» مؤلف کتاب محاسن برمیگردد که امامی و ثقه است.[2]«عن محمد بن علی»: نجاشی در باره او چنین میگوید: محمد بن علی بن ابراهیم بن موسی، أبوجعفر قرشی صیرفی خواهر زاده خلاد بن عیسی میباشد و کنیهاش أبا سمینه و از نظر رجالی ضعیف و فاسد الاعتقاد و مورد اعتماد نبوده است...[3] «محمد بن فضیل»: که مراد از آن، محمد بن قاسم بن فضیل است، ثقه و مورد اعتماد و از اصحاب امام رضا(ع) و از ایشان روایت نقل کرده است.[4]بر اساس آنچه بیان شد، این روایت به جهت وجود «محمد بن علی» ضعیف است. و از آنجا که مقصود از محمد بن فضیل در این روایت، محمد بن القاسم بن الفضیل است که از اصحاب امام رضا(ع) است و از آنحضرت نقل میکند،[5] ظاهراً مراد از «ابی الحسن» در این روایت، امام رضا(ع) باشد.[6] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.