تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
روایتی که در پرسش مطرح شده، چنین است: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى دَاوُدَ (ع) أَنِ ائْتِ عَبْدِی دَانِیَالَ فَقُلْ لَهُ إِنَّکَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ وَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ وَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ فَإِنْ أَنْتَ عَصَیْتَنِیَ الرَّابِعَةَ لَمْ أَغْفِرْ لَک .... فَوَ عِزَّتِکَ لَئِنْ لَمْ تَعْصِمْنِی لَأَعْصِیَنَّکَ ثُمَّ لَأَعْصِیَنَّکَ ثُمَّ لَأَعْصِیَنَّک»؛[1] ابو حمزه ثمالى از امام باقر(ع) نقل میکند: خداوند به داود(ع) وحى کردند که نزد بندهام دانیال(ع) برو و به او بگو شما گناه کردى و من آنرا آمرزیدم و تا سه بار گناهانت را بخشیدم، اکنون اگر بار چهارم گناه کنى نخواهم آمرزید. داود(ع) نزد دانیال(ع) آمد و جریان را به او گفت، دانیال(ع) جواب داد تو پیام خداوند را رسانیدى، هنگام سحر دانیال(ع) با خداوند مشغول مناجات شد و گفت: بار خدایا پیامبرت داود(ع) به من خبر داد که من تو را معصیت کردم و تو هم مرا آمرزیدى، سوگند به جلالت اگر مرا نگهندارى بار دیگر تو را معصیت خواهم کرد!این روایت را میتوان اینگونه تبیین کرد؛ اولاً: عصیان در این روایت همان ترک اولی است که پیامبران نیز گاه دچار آن میشدند. ثانیاً: آنچه در پایان روایت آمده به معنای آن است که تنها با عصمت تو است که قادر به ترک گناه خواهم بود و این به معنای تهدید نیست، بلکه مانند آن چیزی است که حضرت ابراهیم(ع) خطاب به خداوند گفته است: «لَئِنْ لَمْ یَهْدِنی رَبِّی لَأَکُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّین»؛[2] اگر پروردگارم مرا راهنمایى نکند، مسلّماً از گروه گمراهان خواهم بود.آنچه شیعه در مورد امامان خود اعتقاد دارد، همین نوع از عصمت است که با هدایت پروردگار حاصل میشود. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.