تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
عصمت، یک صفت نفسانی و نیروی درونی است که دارنده را از فکر و خیال انجام گناه، چه رسد به ارتکاب گناه، باز میدارد و در اصطلاح به معناى مصون و محفوظ بودن از خطا، نسیان، لغزش و گناه است.در یک تقسیم بندی کلی عصمت بر دو نوع است: 1- مصونیت و معصومیت کلى؛ 2- عصمت نسبى، که قابل شدت و ضعف است.بر این اساس معصوم به پنج گروه اطلاق می شود:1.همه انبیای الهی.2. همه ائمه.3. همه فرشتگان الهی.4. عصمت غیر گروه های سه گانه (زیرا عصمت ملازم با نبوت یا امامت نیست زیرا ممکن است فردی معصوم باشد و لی پیامبر نباشد) مانند حضرت فاطمه (س) و حضرت مریم (س).5. گروهی از انسانهای مخلص. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.