چرا در قرآن، به مرد اجازه‌ی تنبیه کردن و زدن زن(همسر) داده شده، ولی به زن، اجازه تنبیه شوهر داده نشده است؟

در تعالیم اسلام، زنان از جایگاه با ارزشی برخوردارند که در روایات پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) مورد توصیف و تمجید قرار گرفته‌اند. در روایات ما زنان صالح به عنوان منشأ خیر و برکت و با ارزش‌تر از گرانبهاترین و بهترین متاع دنیا معرفی شده‌اند. هم‌چنین اسلام، تنبیه زنان را ممنوع دانسته و مردانی را که مرتکب این عمل شوند بدترین موجودات می‌داند. تنها یک مورد استثنا شده و آن زنانی هستند که حقوق شوهران‌شان را نادیده گرفته‌اند. اسلام برای هدایت آنها تمهیداتی را در آیه 34 سوره‌ی نساء(آیه‌ی نشوز) در چند مرحله اندیشیده است:مرحله‌ی اول، پند و اندرز نسبت به این‌گونه زنان است. مرحله‌ی دوم، دوری از آنها در بستر است که نسبت به مرحله‌ی اول کمی شدیدتر است. و سپس در مرحله‌ی سوم، مسئله‌ی زدن مطرح می‌شود. در این باره باید به چند نکته توجه داشت:این مرحله، آخرین مرحله است و طبیعی است در صورتی که مراحل پیشین جواب‌گو باشد، این مرحله اجرا نخواهد شد.تنبیه بدنی، طبق کتب فقهی، باید ملایم و خفیف باشد و باعث شکستگی و جراحت و کبودی بدن نشود.تنبیه بدنی، خود نیز مراتبی دارد و در روایات، حتی به زدن با چوب مسواک هم اشاره شده است. پس در صورتی که مرتبه‌ی پایین جواب‌گو باشد، مرتبه‌ی بالاتر جایز نخواهد بود.این مسئله مختص به زنان نبوده و در مسئله‌ی ناسازگاری مردان نیز حاکم شرع موظف است مردان متخلف را از طرق مختلف و حتی تعزیر(تنبیه بدنی) به وظایف خود آشنا نماید. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه