ایا بازنی که شوهرش مرده تماس جنسی کرده وصیغه نخوانده گناه کرده باید چکارکند پشیمان هم شده

الف ) زنااز نظر اسلام هر گونه لذت بردن جنسی از نامحرم و به طور کلی از غیر همسر، حرام و ممنوع است؛ اعم از این که این لذت بردن به وسیله نگاه کردن باشد یا در قالب ارتباط کلامی و دوستانه، یا ارتباطی عمیق تر مثل دست دادن و لمس بدن و یا شدیدتر از آن، یعنی رابطه جنسی برقرار کردن که به آن زنا گفته می شود که در صورت اثبات نزد حاکم شرع موجب اجرای حد خواهد شد. زنا در اصطلاح شرع عبارت است از داخل کردن مرد آلت تناسلی خود را در فرج زن به مقدار ختنه گاه یا بیشتر، بدون آنکه بین آن دو عقد ازدواجی واقع شده باشد یا مرد مالک زن باشد یا شبهه عقد یا ملک وجود داشته باشد. ب ) اقسام زنازنا یعنی ارتباط نامشروع زن و مرد دو حالت دارد: 1. زنای محصنه 2. زنای غیر محصنه هر گاه یکی از طرفین خواه زن یا مرد یا هر دو انها، دارای همسر (متاهل باشند)، این عمل نامشروع نسبت به او محصنه محسوب می شود و هر گاه یکی از انها یا هر دو انها مجرد (فاقد همسر) باشند، نسبت به او غیر محصنه خواهد بود. به عبارت دیگرمردی که زن دارد اگر با زن دیگری زنا کند و نیز زنی که شوهر دارد با مرد دیگری زنا نماید آن را زنای محصنه گویند که در صورت فراهم بودن شرایط آن بر آنها حد جاری می شود و حد آن رجم یعنی سنگسار کردن زانی و زانیه است.جوان مجرد که همسر ندارد خواه مرد باشد یا زن، اگر با دیگری زنا کند آن را زنای غیر محصنه گویند و حدش تازیانه است.البته باید توجه داشت اگر مرد مجرد با زن شوهر دار زنا کند، حد زن رجم است ولی حد مرد تازیانه است چون زنای در حق مرد زنای غیرمحصنه است و نیز اگر دختر مجردی با مردی که همسر دارد زنا کند. تنها مرد را سنگسار می کنند و بر زن تازیانه می زنند.لازم به ذکر است که اگر کسی خدای ناکرده چنین عملی انجام دهد ولی بین خود و خدا توبه واقعی نماید- خداوند بخشنده و مهربان است- و لازم هم نیست کسی را در جریان بگذارد و چنانچه بدون توبه واقعى از دنیا برود در آخرت عذاب دردناکى در انتظار او مى باشد.ج ) توبه از زناخدای مهربان دری به نام توبه برای همه بندگانش گشوده و با آغوشی باز بندگان گنهکارش را که رو به سوی توبه آورده اند، می پذیرد. لذا باید آستین همت را بالا زده و با عزمی راسخ توبه ای کنیم متناسب به گناه خویش.ابتدا متذکر می شویم که خداوند هر گناهی ( صغیره و کبیره ) را می بخشد «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد». پس در هیچ حالتی نباید از توبه و بخشش گناهان و رحمت الهی ناامید شد، چرا که گناه ناامیدی از خداوند حتی از قتل انسان نیز بزرگتر است. اگر انسان هر روز گناه کند و توبه خود را بشکند و باز واقعا پشیمان شود و توبه نماید، توبه او پذیرفتنی است و نباید از رحمت خداوند ناامید گردد.امام رضا (ع) مى فرمایند: (التائب من الذنب کمن لاذنب له) توبه کننده از گناه مانند کسى است که هیچ گناهى ندارد، (میزان الحکمه ج، 1 باب التوبه ر، 2116).البته هر گناهی علاوه بر شرایط عمومی توبه راهکار خاص خود را نیز می طلبد.توبه در حقیقت پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود.در مورد گناهانى هم چون زنا، پشیمانى واقعی، تصمیم بر عدم تکرار و طلب مغفرت از خداوند براى توبه کافى است. توبه از هر گناهى ممکن است و خداوند آن را مى پذیرد .در برخى موارد مانند غیبت و تهمت طلب که حق الناس هستند ، رضایت از طرف مقابل در صورت امکان لازم است، ولى در مورد گناهانى همچون زنا که حق الله است ، پشیمانى واقعی، تصمیم بر عدم تکرار و طلب مغفرت از خداوند براى توبه کافى است.در آیه 70 سوره فرقان بیان شده است: «إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً» ( مگر کسانى که توبه کنند و ایمان آوردند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات تبدیل مى کند؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است. ) ضمناً هرگز گناه خود را براى کسى بازگو نکنید و فقط با خداوند راز و نیاز کرده و از او آمرزش بخواهید که اوآمرزنده اى مهربان است و توبه کنندگان را دوست دارد و با عبادات و اعمال صالح آثار مخرب گناه خود را از بین ببرید. شما به این دلیل که کاملا پشیمان هستید و تصمیم قاطع به ترک چنین گناهانى دارید ، از توبه کنندگان واقعى محسوب مى شوید و نه تنها خداوند از شما متنفر نیست بلکه به فرموده خود توبه کنندگان را دوست دارد . ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین . توبه از اعمال و گناهانى چون زنا ، به پشیمانى و ترک واقعى آنها است . گناه ، یعنى پشت به خدا کردن و در راهى رفتن که انسان را از خدا دور مى کند . اثر معنوى این دور شدن از خدا ، تاریک شدن دل است ، زیرا خداوند نور آسمان و زمین است - الله نور السموات و الارض - و دور شدن از خدا ، یعنى دور شدن از نور و تاریک شدن باطن انسان . توبه در مقابل آن است . یعنى بازگشت از راه تاریک گذشته و حرکت به سوى نور خداوند که خوب طبعا اثرش نورانى شدن انسان است و تاریکى هاى گذشته با نور الهى که بر دل مى تابد از بین خواهد رفت . پاره‌اى از روایات ارکان توبه نصوح را چهار چیز شمرده‌اند : . 1 ندامت قلبى . 2 استغفار با زبان . 3 کردار نیک و کنار گذاشتن گناه . 4 عزم بر عدم بازگشت به گناه . توبه به ضمیمه عمل صالح که گناهان را به حسنات تبدیل مى‌کند ، توبه‌اى است که هرگز شکسته نشود . به کار بستن این راه کارها ، براى تبدیل سیئات به حسنات ، دشوار مى‌نماید ولى ناممکن نیست و انسان نباید از رسیدن به این مرتبه نومید گردد . بنابراین براى آنکه خداوند گناهان گذشته ما را ببخشد و آن‌ها را به حسنه تبدیل کند باید اولاً از انجام گناهان گذشته پیشمان بود ثانیاً با اعمال صالح اثرات توبه را در وجود خود مستقر سازیم . ابو حامد غزالى در کتاب احیاء چنین مى‌گوید : اگر معنى قبول را فهمیده باشى شک نخواهى داشت که هر توبه صحیحى پذیرفته و مقبول است . کسانى که به نور بصیرت مى‌بینند ، و از انوار قرآن مدد مى‌گیرند ، مى‌دانند که هر قلب سلیمى مقبول خدا و در آخرت در جوار او بهره‌مند از نعمت اوست ، و آمادگى دارد که با چشم خود به وجه اللّه بنگرد . و مى‌دانند که قلب در اصل ، سلیم آفریده شده است زیرا هر نوزادى با فطرت خدا پرستى آفریده مى‌شود امّا آن سلامت توسط کدورتى که گرد و غبار گناهان بر آن ایجاد مى‌کنند از دست مى‌رود . و مى‌دانند که آتش ندامت این کدورت و غبار را از بین مى‌برد و نور حسنه ظلمت سیئه را از بین مى برد . ظلمت معاصى طاقت مقابله با نور حسنات را ندارد ، همچنان که ظلمت شب در مقابل نور روز ، و همچنانکه کدورت چرک در مقابل سفیدى صابون . همانطور که اگر انسان با لباسى که در تن دارد دست به کارهاى پست بزند لباسش کثیف مى‌شود ، و چون آن را با آب گرم و صابون بشوید پاکیزه مى‌شود ، بکار بردن قلب در شهوات ، آن را کثیف مى‌کند و چون آن را با آب اشک و آتش ندامت بشوید پاکیزه و طاهر خواهد شد ، و هر قلبى پاکیزه و طاهر شد مقبول است ، مگر آن که چرک ، چنان در طول زمان متراکم شود که در متن لباس نفوذ کند . که در این صورت صابون قادر به دفع و ازاله آن نیست . گناهان نیز این چنینند که چون بر قلب متراکم شوند ، و لایه‌اى از پلیدى تشکیل دهند ، دیگر راه بازگشت و توبه وجود ندارد . گاهى انسان با زبان مى‌گوید توبه کردم ولى به لباسشویى مى‌ماند که با زبان بگوید لباس را شستم و وارد عمل نشود ، همانطور که این کلام لباس را تمیز نمى‌کند و نمى‌تواند صفت موجود در آن را عوض کند ، مگر ضد آن صفت را در آن ایجاد نماید ، آن کلام هم باعث سفیدى قلب نمى‌شود . براى جبران ، سعى کنید تاریکى حاصل در قلب را با معنویت و انجام کارهاى خوب پاک نمایید و هر وقت یاد گناهان خود افتادید استغفار کنید و از خداوند بخشش بخواهید . خداوند مهربان و آمرزنده است در صورت توبه و جبران ، دیگر نگران عذاب و رحمت خداوند نباشید . در ادامه خوب است توجه داشته باشید که هر گناهى قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : « ان الله یغفر الذنوب جمیعا خداوند همه گناهان را مى آمرزد . در برخى موارد مانند غیبت و تهمت طلب رضایت از غیبت شونده نیز در صورت امکان لازم است ، ولى در مورد گناهانى همچون زنا ، پشیمانى واقعى ، تصمیم بر عدم تکرار و طلب مغفرت از خداوند براى توبه کافى است . در آیه 70 سوره فرقان بیان شده است : « إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً مگر کسانى که توبه کنند و ایمان آوردند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات تبدیل مى‌کند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است » . بنابراین نباید اینچنین نگران و ناامید باشید ، حتما خداى متعال شما را دوست دارد . اگر دوست نداشت توفیق ترک گناه و همچنین چاره جویى براى جبران آن را به شما نمى داد . قرآن مجید مى‌فرماید : « و هُو الّذِى یقْبل التّوبه عن عِبادِه » او کسى است که توبه را از بندگان خود مى پذیرد . ( 42 : 25 ) . و مى‌فرماید : « غافِرِ الذّنْبِ وَ قابِلِ التَّوبِ » خداى متعال بخشنده گناهان و توبه پذیر است ( 40 : 3 ) . امام باقر علیه السلام به محمد بن مسلم چنین مى‌فرماید : وقتى که مؤمن توبه مى‌کند ، گناهان قبل از توبه‌اش بخشیده مى‌شود ، پس او باید براى بعد از توبه عمل کند . ولى آگاه باشید بخدا قسم این مزیت فقط براى اهل ایمان است .د ) برای دوری از این گناه رعایت امور زیر لازم است1 ـ در صورت امکان هرچه زودتر مقدمات ازدواج خود را فراهم آورده و این سنت رسول اکرم (ص ) را انجام دهید.2 ـ عزم بر ترک گناه تا آخر عمر بایدهم زمان با توبه و به همراه آن در فرد وجود داشته باشد.3 ـ گمان «آمرزش سریع و بی مشکل» نباید منجر به جسارت و پررویی فرد گشته و او را مجددا به سمت گناهان پیشین و یا گناهان جدید سوق دهد.4 ـ اطلاعات دینی خود را با مطالعه و یا شرکت در جلسات مذهبی بالا ببرید.5 ـ با افراد مومن و مطلع نشست و برخاست داشته باشید.6 ـ از حضور در مجالس گناه اجتناب کنید.7 ـ از نشست و برخاست با افراد لاابالی و غیر مذهبی جداً دوری کنید.8 ـ از طریق توجه به نماز و مناجات با خداوند متعال و سجده های زیبا، ارتباط معنوی خود را با خداوند متعال تقویت کنید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه