وقتی تو یه جمعی نشستی بد گویی از کسی میشود که من اون شخص رو اصلا نمیشناسم. آیا غیبت به حساب می آید؟

مفهوم غیبت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در تعریف غیبت می فرمایند:«آن است که یاد کنی کسی را به چیزی که او ناخوش آید» . عالمان اخلاقی در تعریف غیبت گفته اند: غیبت عبارت است از: «بدگویى و پرده درى نسبت به حیثیت و آبروى افراد، یعنی در غیاب شخصى کارهاى بد و ناپسند شخصی و یا عیوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونه اى براى کسانی که او را می شناسند, بازگو کنند که اگر به گوشش برسد، ناراحت شود.ذکر نقایص شخص«خواه آن نقص در بدن او باشد مثل اینکه بگویی: فلانی کور، یا کر، یا گنگ، یا کوتاه، یا بلند، یا سیاه، یا زرد یا... و امثال اینهاست.یا در نسب او باشد مثل اینکه بگویی: پسر فلان فاسق، یا ظالم، یا نانجیب و نحو اینهاست.یا در صفات و افعال و اقوال او باشد مثل اینکه بگویی: بد اخلاق ، یا بخیل، یا متکبر، یا ترسو یا ریاکار، یا دروغگو، یا دزد، یا ظالم، یا پرگو، یا پرخور، یا بی وقت به خانه مردم می رود و نحو اینهاست.یا در چیزی باشد که متعلق به او باشد از: لباس، یا خانه، یا مرکب، چنانکه بگویی: جامه فلان کس چرکین است. یا خانه او چون خانه یهودان است... و امثال اینهاو هم چنین در سایر اموری که به او منسوب است و به بدی یاد شود که اگر آن را بشنود ناخوشش آید.صحبت کردن ازکسی که نمیشناسیم.اگر منظور شما از نشناختن کسی که در موردش غیبت می شود، فقط اسم و فامیل فرد یا مشخصات دیگرش باشد، صحبت کردن در مورد او غیبت است. مثلا اگر کسی را با انگشت نشان بدهیم و در موردش سخنی بگوییم غیبت است. چرا که او را دیده ایم و داریم در موردش سخن می گوییم. اما اگر دو نفر دارند در مورد کسی صحبت می کنند که من او را نمی شناسم، شنیدن سخنان آنان برای ما غیبت نیست، یا اینکه کسی برای ما از شخصی صحبت می کند که ما اورا نمی شناسیم ( حتی با گفتن اسم و فامیل ) ، غیبت محسوب نمی شود .حکم فقهی:سخن از کسی که شما او را نمی شناسید نسبت به شما غیبت محسوب نمی شود. (ر.ک استفتائات امام (ره)،ج 2، ص619، س10)اما در عین حال ممکن است کسانی او را بشناسند و آن مجلس نسبت به ایشان مجلس غیبت باشد در این صورت لازم است به ایشان تذکر دهید و آنها را از حرف زدن پشت مومن نهی نمایید و بی تفاوت نباشید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه