حکم متعه در اسلام چیست؟

«لا خلاف بین المسلمین فى نزول القران الکریم بالمتعتین (متعة الحج و متعة النساء)»؛ «هیچ اختلافى بین مسلمانان نسبت به نزول آیات قرآن کریم پیرامون متعه وجود ندارد (چه متعه زنان و چه متعه حج)». متعه حج «فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِ ّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِى الْحَجِ ّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ»؛بقره (2)، آیه 196.؛ «هر کس انتهاى عمره را با حج آغاز کند، آن چه از قربانى براى او است، (ذبح کند) و هر که نیافت، پس سه روز در ایام حج، و هفت روز هنگامى که باز مى گردند را روزه بدارد». متعه نساء«فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً»؛نساء (4)، آیه 24.؛ «و زنان را که متعه (ازدواج موقت) مى کنید، واجب است مهر آنها را بپردازید».فى الصحیح البخارى: عن عمران بن حصین فى ذیل هذه الآیة الشریفة:«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَیِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ»؛مائده (5)، آیه 87.؛ «اى ایمان آورندگان! آنچه خداوند براى شما حلال گردانیده را حرام نشمرید».«قال: نزلت آیة المتعة فى کتاب اللَّه ففعلناها مع رسول اللَّه صلى الله علیه وآله ولم ینزل قرآن یحرمه و لم ینه عنها حتى مات، قال رجل برایه ماشاء» بخارى، ج 3، ص 104.؛ «آیه متعه نازل شد در قرآن کریم و ما هم به همراه پیامبرصلى الله علیه وآله انجام مى دادیم و هیچ آیه اى هم در تحریم آن نازل نشد تا اینکه پیامبر رحلت کردند و یک نفر آنچه به نظر خودش مى آمد گفت».«منظور از آن یک نفر در روایت فوق خلیفه دوم است» ابن حجر عسقلانى در فتح البارى شرح بخارى، ج 8، ص 34؛ ارشاد السارى، قسطلانى، ج 10، ص 61؛ عمدة القارى، ج 18، ص 111..2. «ابوسعید خدرى و جابر قالا تمتعنا الى نصف من خلافة عمر حتى نهى عمر الناس فیها»؛ «ابوسعید خدرى و جابر گفتند ما تا نصف زمان خلافت عمر متعه مى کردیم و هیچ کس مخالفت نکرد تا اینکه عمر از آن نهى کرد» عمدة القارى، ج 8، ص 31..3. «عن جابر یقول کنا نستمتع باالقبضة من التمر و الدقیق الایام على عهد رسول اللَّه و ابى بکر حتى عمر»؛ «جابر مى گوید ما با مشتى از خرما در زمان پیامبر و ابوبکر متعه مى کردیم تا اینکه عمر از آن نهى کرد» صحیح مسلم، ج 1، ص 623؛ مصنف عبد الرزاق، ج 7، ص 499؛ مسند احمد حنبل، ج 3، ص 380 و.....4. «إن عبداللَّه بن عمر سئل عن متعة الحج فقال: «هى حلال» فقال له السائل: «أنّ اباک قد نهى عنها» فقال: «أرایت أن کان أبى نهى عنها و صنعها رسول اللَّه؛ امر أبى نتبع ام امر رسول اللَّه؟!» فقال الرجل: «بل امر رسول اللَّه» قال: «قد صنعها رسول اللَّه» صحیح ترمذى، ج 4، ص 38113.؛ «از عبداللَّه بن عمر پیرامون متعه سؤال شد؛ او گفت: حلال است. سؤال کننده پرسید: پدرت آن را نهى کرده است. عبداللَّه گفت: اگر دیدى پدر من چیزى را نهى کرد ولى رسول خدا بدان عمل کرده باشد، کدام را تبعیت مى کنى؟ سائل گفت: البته امر پیامبر را؛ او گفت: پس به تحقیق آن را پیامبر اکرم انجام داده است». .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه