احساس خستگی، و افسردگی دارم. دلخوش به زندگی زناشویی خود نیستم. شوهرم مذهبی است اما خانواده اش بی قید اند. تفکر غلط که من می خواهم با او زندگی کنم نه با خانواده اش مرا وادار به این انتخاب کرد. از آینده دخترم نگرانم. شوهرم گاه گاهی به سمت خانواده و کار ایشان میرود.

1ـ قبول داریم که همسر موافق و با خانواده ای سازگار، زمینه رشد معنوی و کمال را فراهم می کند، اما این امر همه داستان نیست. اراده انسان بالاتر از این عوامل می تواند اثرگذار باشد. خداوند با مثال زدن همسر فرعون و زندگی حضرت موسی (ع) در کاخ فرعون، به ما می رساند که «قدرت اراده» حرف آخر را می زند. 2ـ همسر شما که به تعبیر خودتان انسان سالمی است و در این خانواده توانسته مسیر خود را تا حدود زیادی از خانواده اش جدا کند، کار کمی نکرده است و رفتارش قابل ستایش است. اگر شما هم از این عینک به همسرتان نگاه کنید، او را به خاطر به دست آوردن کمالات و داشته هایش تمجید می کنید و پیوسته نداشته هایش را به رخش نمی کشید، گاه گاهی به سمت خانواده اش گرایش داشته باشد، قابل قبول هست. مهم این است که اغلب گرایش مثبت دارد. 3ـ سرزنش خود به خاطر انتخاب گذشته نه تنها فایده ای ندارد، بلکه مثل دود، صفای دل و روان و ذهن شما را تار می کند. نمی گذارد شفاف فکر کنید. اجازه نمی دهد به راه حل های جدید و بکر و خلاقانه بیندیشید و این علامت ها، نهال امید را در دلتان می خشکاند. آیا تا به حال از به رخ کشیدن گذشته هم نتیجه ای گرفته اید؟ پس «راز موفقیت» این است که به «اینجا و حالا» فکر کنید. این جاست که روزنه های امید یکی پس از دیگری به رویتان باز می شود. از خود بپرسید من با یک مسأله بزرگ روبرو هستم؛ چه کمک و راه حل هایی برای این مسأله از فکر خود، مطالعه، کمک از مشاوره و تجربه دیگران می توانم بگیرم؟ و بعد از فهرست کردن راه حل ها بگوئید خوب از بین این راه حل ها کدام یک برای من و شرایطم به صرفه تر، کم خرج تر، سهل الوصول تر و کوتاه مدت تر است؟ نیابد مراد آن که جوینده نیست که جویندگی عین یابندگی است 4ـ به مشکل خود به اندازه مشکل خودتان بار هیجانی منفی و احساس بد و نمره منفی بدهید. در زندگی هزار و یک مسأله وجود دارد. سهم این مشکل در مجموع آن ها چه قدر است؟ از کاه نباید کوه بسازیم. منظور من این نیست که مشکل را نادیده بگیریم؛ منظور این است که مشکل را به اندازه خودش سخت ارزیابی کنیم. «فاجعه سازی و مصیبت انگاری» مسأله راه حل ها را می بندد و یکی از خطاهای شناختی ما محسوب می شود که سبب استرس و اضطراب می گردد. پس به جای این که بگویید: «محال می دانم بتوانم زندگی زناشویی موفقی داشته باشم» همان گونه که در نامه نوشته بودید بگوئید و «بد شد و از این مشکل احساس خوبی ندارم» اما پایان خط هم نرسیده ام. این گونه فکر کردن این گونه نگاه کردن به مسایل باعث می شود ظرفیت روانی شما کاهش پیدا نکند و عجولانه قضاوت نکنید و با انرژی زیاد به راه حل ها فکر کنید و پل های ارتباطی خود و همسرتان را خراب نکنید. 5ـ دین بهترین خویشتنداری و تقوا را در گریز از محیط های بد نمی داند، بلکه بهتر این است که انسان روح خود را به درجه ای برساند که نسبت به گناه واکسينه شود و مصون. البته این درجه، نیاز به تمرین و تلاش دارد. گاهی ابتدا برای این که اثر بد از دیگران نپذیریم لازم است که رابطه کوتاه مدت تر شود و با دعا، همنشینی با افراد و خانواده های معنوی، شرکت در مراسم مذهبی و اماکن مقدس، مطالعه کتب اخلاقی، عرفانی، تلاوت قرآن و... روحیه خود را تقویت کرد. 6ـ گاهی ما دچار ارزیابی شخصیت ها می شویم یعنی، جای این که رفتارهای بد را نفی کنیم، کل شخصیت افراد را طرد و نفی می کنیم. این امر زمینه اثرگذاری از سمت خود را می بندد و به اصل ارتباط موثر خدشه وارد می کند. و ظرفیت ما را در برابر رفتار های آن پایین می آورد. انسان ها اصالتاَ فطرتی پاک دارند. آری تعدادی از رفتار های آنان گاهی از مسیر الهی فاصله می گیرد. 7ـ چند درصد از وقت دختر شما با خانواده ایشان سپری می شود؟ مطمئناً اغلب اوقات ایشان با شماست. شما می توانید مراقبت خود را بیشتر کنید و اثرات نامطلوب رفتار آن ها را تا حد زیادی با دعا، الگوهای عملی سالم بودن، جهت دادن به دیگران، انتخاب دوستان سالم، مهد قرآن، کتاب و... خنثی کنید. 8ـ شما می توانید با همسرتان خوشبخت شوید. به شرطی که دید و «نگرشتان» را عوض کنید. با توجه به مطالب یاد شده، مطمئن باشید که رضایت مندی زناشویی شما بالاتر می رود. مهر شما کارسازتر می شود و همسرتان موافق تر و سازگارتر. به زندگی جدیدتان به عنوان میدان جدید برای آزمایش الهی نگاه کنید. تلاش مضاعف شما در این میدان البته اگر با نیت، قصد و انگیزه خدایی همراه گردد، سراسر اجر و پاداش خواهد بود. افراد مؤمن از آزمایش های الهی فرار نمی کنند آزمایش مثل کلاس درسی است که مؤمن پس از گذراندن آن، یک کلاس بالاتر می رود. آری شما هم می توانید با تحمل، مشاوره، کمک از همسر، صبر، تلاش بر درجات معنوی خود بیفزائید. ممکن است کسی زندگی معنوی بی دغدغه ای داشته باشد، اما چون زمینه های آزمایش نداشته، رتبه اش ارتقاء نمی یابد. چیزی که هست این است که باید مثل ائمه و اولیاء الهی از خداوند بخواهیم آزمایش را بر ما راحت تر کند و توان ما را افزایش دهد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه