در مورد غزوه بواط و عشيره توضيح دهيد؟

در اصطلاح سيره نويسان، دو لفظ بيش از همه رواج دارد که عبارتند از: «غزوه» و «سريّه» رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در مواردي،گروهي را به فرماندهي شخصي از صحابه جهت تبليغ و دعوت ديني و يا جنگ و درگيري مي فرستاد که اين ها «سريّه» نام مي گرفت، در مواردي نيز خود آن حضرت در صحنه جنگ و درگيري حاضر مي شدند و آن را رهبري مي کردند که اين گونه درگيريها و نبردها «غزوه» ناميده مي شد. در سال دوّم هجرت، چند غزوه پيش از جنگ «بدر» براي حمله به کاروان هاي قريش صورت گرفت که دو غزوه «بواط»، و «عشيره» از جمله آن ها مي باشند. اينک برآنيم تا به اين دو بپردازيم: 1. غزوي بواط: رسول مکرم اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در ماه ربيع الاول (سال دوّم هجرت)، سائب بن عثمان» يا «سعد معاذ» را در شهر مدينه جانشين خود قرار داد و با دويست نفر براي حمله به کاروان قريش، تا «بواط» آمد، امّا به کارواني که «اميّة بن خلف» با صد نفر آن را سرپرستي مي کرد، دست نيافت و به سوي مدينه بازگشت. 2. غزوه «عشيرة» در نيمه جمادي الاولي «سال دوّم هجرت» گزارش رسيد که کاروان قريش به سرپرستي «ابوسفيان از مکّه به شام مي رود. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ «ابو سلمه» را جانشين خود قرار داد و با دسته اي دويست نفري تا نقطه اي به نام «عشيره» (منطقه اي در نزديکي ينبع) و تا اوائل ماه جمادي الاخره (جمادي الثاني) در آن جا در انتظار کاروان مشرکان مکّه توقف کرد، ولي به کاروان دست نيافت. در اثناء اين اقامت، آن حضرت ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ با قبيله «بني مدلج» پيماني بست که صورت پيمان در کتاب هاي تاريخ موجود است. مورخ معروف، ابن اثير مي گويد: در اين نقطه اي که پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ياران او فرود آمده بودند، روزي آن حضرت ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ بر بالين علي ـ عليه السلام ـ و عمار ياسر آمد، در حالي که آن ها خوابيده بودند. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ آنان را از خواب بيدار کرد، در اين لحظه مشاهده کرد که خاک هاي نرمي بر سر و صورت علي ـ عليه السلام ـ نشسته است. روي به وي کرد و فرمود: «ما لک يا ابا تراب»! چه شده به تو اي آغشته به خاک. از آن روز، علي ـ عليه السلام ـ در ميان مسلمانان به «ابو تراب» معروف شد. سپس رو به هر دو (علي و عمار) کرد و فرمود: آيا مي خواهيد شقي ترين مردم روي زمين را معرّفي کنم؟ عرض کردند: بلي يا رسول الله. فرمود: شقي ترين مردم روي زمين دو نفرند: يکي کسي که ناقه صالح را پي کرد و کشت، دوم، کسي که شمشير بر فرق تو علي ـ عليه السلام ـ مي زند و محاسن تو را با خون سرت رنگين مي نمايد. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و يارانش پس از آن که از کاروان قريش مأيوس شدند و نتوانستند به آن دسترسي پيدا کنند، به مدينه بازگشتند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه