خواص ابر مرده (اسفنج ) چیست؟

جرمي است دريايي ،در سستي و تخلخل به نمد مي ماند .گويند جانوري است که در جايي که بدان چسبيده حرکت مي کند ولي از جاي خود دور نمي شود . تر و تازه اش که نيروي مزاجي بحر با اوست قوي تر و خشکاننده تر از کهنه آن است . سنگ شده آن هم همين مزاج را دارد ولي کمتر گرم است . خاصيت درماني :بسيار خشکاننده است .اگر آن را به ويژه تازه اش را بسوزانند و خاکستر آن را با روغن زيتون مخلوط کنند و بر جاي بريده يا دريده بگذارند از خونريزي جلوگيري مي کند و اگر تنها اسفنج را با آتش بسوزانند و بر زخم بگذارند چون گوهرش بازدارنده خون است و از سويي با گرمي که از آتش دارد داغ مي گذارد از خونريزي جلوگيري مي کند و همچنين آن را فتيله کنند و به دهانه رگهاي بهم آمده فرو کنند رگها را باز مي کند ، لطافت بخش است و جلا دهنده (زداينده ). دمل و جوش :ورم هاي بلغمي را خشک مي کند . زخم و قرحه :اسفنج را در سرکه خيس نمايند و بر زخم بگذارند زخم را خوب مي کند . اسفنج را با عسل بجوشانند زخمهاي عميق را درمان مي کند و اگر اسفنج را خشک يا با آب انگورکهنه خيس کنند و بر زخم بگذارند سودمند است. رطوبت هاي کهنه را مي خشکاند و جاي زخم را پاک مي کند . اندام هاي تنفسي و سينه :سوخته اسفنج همراه روغن زيتون در معالجه خون برآوردن مفيد است . سنگي که در اسفنج است سنگ مثانه را خرد مي کند . .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه