با توجه به این که فاصله بین کفر و اسلام نماز است آیا تارک نماز کافراست؟

از نظر اعتقادی اقرار قلبی به وحدانیت خداوند و رسالت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله همان مضمون شهادتین ،کافی است و آدمی را از زمره کافران خارج ساخته و پاک می گرداند. ترک نماز و دیگر ضروریات دین در صورتی که صرفا بی اعتنایی عملی باشد موجب کفر نیست. ولی اگر بازگشت به انکار خدا و رسول نماید کفر محسوب می شود. اما اینکه گفته اند: «بین اسلام و کفر مرزی جز ترک نماز نیست» به این معناست که ترک نماز کفر عملی است و چنان نا سپاسی بزرگی در پیشگاه خداوند است که با کفر اعتقادی شباهت و نزدیکی بسیاری دارد؛ تا آن جا که گویی در حد و مرز آن قرار گرفته است ولی احکام کفر بر آن بار نمی شود. مسأله مراتب داشتن مسلمانی به این معناست که میزان پایبندی افراد به احکام و مقررات دینی و تسلیم و انقیاد در برابر آنها بسیار متفاوت است. اما روایت: «من سمع رجلا ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم » به معنای آن است که چنین وضعیتی مسلمانی مطلوب و مورد رضای حق تعالی نیست؛ زیرا شخص در عمل راه کفر و کافران را می پیماید و آنچه پیرامون نماز گفته شد در این جا نیز صادق است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه