حکم شرعی نیّت برای احرام چیست؟

چون احرام جزء حج یا عمره است و مقدمه هیچ یک از آن دو نیست، لازم است در حین احرام معلوم شود که برای حج است یا عمره؛ یعنی روشن گردد که این احرام جزء کدام عمل است؛ زیرا احرام برای حج یا عمره، مانند وضو برای نماز نیست. کسی که برای تحصیل طهارت وضو گرفته می تواند از آن طهارت به دست آمده برای هر چیزی که مشروط به طهارت است، مانند نماز و مسّ کتابت قرآن استفاده کند؛ چون طهارت، مقدمه و شرط خارج از نماز و مانند آن است. از این رو می تواند به طور مطلق حاصل شود و در موقع عمل کاربردهای گونه گون داشته باشد، ولی احرام شرط و مقدمة خارج نیست، بلکه جزء‌ عمل حج یا عمره است . بنابراین، حتما باید تعیین شود که جزء کدام عمل است. نکته شایان توجه اینکه، نیّت در عناوین قصدی باید در آغاز آنها حاصل گردد، نه د راثناء‌ و گرنه اجزای قبلی که بدون قصد محقق شد، باطل خواهد بود مگر در موارد استثنا؛ مانند سهو ، نسیان، جهل به موضوع و غفلت، که در این گونه موارد طبق دلیل خاص در هر مورد، تجدید نیّت اثناء کافی است؛ نظیر آنچه در نیّت صوم در ماه مبارک یا غیر آن وارد شده که مدّت تجدید در برخی از موارد تا ظهر است و برخی از آنها مانند روزة‌ پایان ماه شعبان که لحظه آخر روز پایانی معلوم شد که اول ماه مبارک است و مانند روزة استحبابی که در این موارد تا پایان روز به مقداری که فرصت نیّت کردن باشد می توان نیّت را تجدید کرد و تفصیل آن در فقه است، چنانکه عدول از نیّتی به نیّت دیگر بر خلاف قاعده است و دلیل خاص باید عهده دار ترخیص آن باشد.آیة الله جوادی آملی،صهبای حج .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه