تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
قرائت قرآن بين قاريان در مواردى اختلافى بود و تعداد قاريان در طى ساليان متمادى افزايش میيافت تا اينكه ابن مجاهد از ميان كليه قرائات، هفت قرائت را برگزيد: عبد اللّه بن عامر يحصبى(متوفاى 118ق)، عبد اللّه بن كثير دارمى(متوفاى 120ق)، عاصم بن ابى النجود اسدى(متوفاى 128ق)، زبّان ابو عمرو بن علاء مازنى(متوفاى 154ق)، حمزة بن حبيب زيّات(متوفاى 156ق)، نافع بن عبد الرحمان الليثى(متوفاى 169ق)، و على بن حمزه کسائی(متوفاى 189).آنچه میتوان آنرا ضابطه قبولى قرائت دانست، عبارت است از: موافقت با قرائت عموم مسلمانان جدای از قرائت قرّاء.از ائمه اطهار(ع) نیز سخنانى وارد شده كه به همین مطلب دلالت دارد. و اينکه در برخی روایات امام معصوم(ع) بیان میکند که قرآن را بر طبق قرائت اُبىّ میخواند، اشاره است به دوران يکسان شدن مصحفها در عهد عثمان كه ابىّ بن كعب قرآن را املاء میكرد؛ و گروهى آنرا بر وفق املاء او مینوشتند و هرگاه در مورد نص اصلى اختلاف داشتند، براى رفع اختلاف به وى مراجعه میكردند و مصحف موجود كه مورد قبول عموم مسلمانان است، بر طبق املاء ابىّ بن كعب است و قرائت منطبق بر قرائت ابىّ بن كعب، كنايه از التزام به چيزى است كه هماكنون عموم مسلمانان برآنند. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.