حد شوخی كردن چقدر است؟

البته شوخي کردن، مرزهايي دارد که نبايد از آن تجاوز کرد. يکي اين است که از مرز حق و صداقت خارج نشود. شوخي نبايد به باطل کشيده شود و يا آلوده به دروغ و...گردد .به پيامبر خدا(ص) با تعجب عرض کردند: شما با ما شوخي مي کنيد؟ حضرت فرمود:«ولي جز حق نمي گويم».در جايي حضرت تصريح مي کند که: من اگر چه با شما شوخي مي کنم، ولي جز حق نمي گويم» مرز بعدي اين است که شوخي نبايد با دشنام، آلوده باشد. امام باقر(ع) مي فرمايد:خداوند- عزوجل- کسي را که در جمع، بدون دشنام دادن، شوخي مي کند، دوست مي دارد .مرز سوم اين که شوخي نبايد از راه تمسخر ديگران صورت گيرد. ممکن است برخي از راه برداشتن وسايل ديگران با آنان شوخي کنند و از راه ترساندن آنان، خودشان بخندند. در چند مورد نقل شده که اصحاب پيامبر خدا(ص) اين گونه شوخي کردند و حضرت ،ناراحت شده، آنان را از اين گونه شوخي نمودن برحذر داشتند .مرز چهارم، شوخي با نامحرم است. شوخي با نامحرم، زمينه را براي گناه فراهم مي سازد؛ از اين رو بايد از آن پرهيز کرد. اگر هزينه يک شوخي، ارتکاب گناه باشد، ارزش آن را ندارد که انجام شود. ابوبصير مي گويد: در کوفه به زني قرآن مي آموختم. روزي با وي شوخي کردم. وقتي خدمت امام باقر(ع) رسيدم، مرا سرزنش کردند و فرمودند: ديگر اين کا ر را تکرار نکن.مرز پنجم، کثرت شوخي و خنده است. هر چيزي و از جمله شوخي و خنده، اگر از حد خود بگذرد، پيامدهاي ناگواري خواهد داشت. قهقهه زدن و خنديدن زياد، موجب قساوت قلب و مردن دل می‌گردد و هيبت و وقار انسان را از بين می‌برد.منبع: سايت انوار طاها .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه