چه قیام هایی بعد از نهضت عاشورا در حمایت از امام حسین (علیه السلام ) انجام گرفت ؟

علاوه بر قیام مختار یکی از قیام هایی که برای انتقام خون حسین بن علی و شهدای کربلا روی داد، قیام توابین است. اولین کسی که دست به این نهضت زد سلیمان بن صرد بود. سلیمان از اصحاب حضرت محمد (ص) و حضرت علی بشمار می رفت. مسیب بن نجبه، عبدالله بن سعد بن نفیل، رفاعه بن شداد، عبدالله بن وائل تیمی در خانه سلیمان بن صرد اجتماع کردند. عده ای از شیعیان علی (ع) هم آمدند. سلیمان در میان آنان سخنرانی کرد و گفت: ما در محضر خدا هیچ عذری نداریم، ما حسین بن علی را یاری نکردیم و چاره ای جز این نیست که قاتلان آن حضرت را بکشید. اگر چنین کردیم، شاید خداوند از ما بگذرد. رفاعه بن شداد به سلیمان بن صرد گفت: خداوند تو را به بهترین گفتار هدایت کرد و تو به بهترین امر دعوت کردی. ما حرف تو را می پذیریم. رفاعه به حاضران گفت: اگر صلاح می دانید رهبری این امر را به عهده سلیمان بن صرد بگذاریم. مسیب بن نجبه گفت: من نیز با شما هم عقیده ام، پس آماده جنگ باشید. در همین اجتماع نطفه ی قیام توابین منعقد شد. پس از آن سلیمان بن صرد به شیعیان مدائن نامه نوشت و آنان را دعوت به قیام کرد. شیعیان مدائن هم پذیرفتند. سلیمان نامه های دیگری هم نوشت و مردم را به خونخواهی حسین بن علی (ع) دعوت کرد. عده زیادی دعوت سلیمان بن صرد را پذیرفتند. در کوفه شعار) یالثارات الحسین (به آسمان بلند شد. نیروهای انقلابی به رهبری سلیمان بن صرد، حرکت کردند. سلیمان بن صرد از همان آغاز تصمیم داشت به شام حمله کند و با عبیدالله بن زیاد درگیر شود. عبدالله بن سعد بن نفیل به سلیمان گفت: قاتلان امام حسین همه در کوفه اند و فقط عبیدالله در شام است، بهتر است به حساب این قاتلان برسیم ولی سیلمان گفت: اول باید با شامیان بجنگیم. شب جمعه پنجم ربیع الاخر سال شصت و پنج هجری قمری راه افتادند، اول به کربلا رفتند و یک شبانه روز در آنجا ماند. پس از توبه و گریه و ناله قبر امام حسین را به سوی شام ترک کردند. شامیان فهمیدند که شیعیان حسین بن علی (ع) به خونخواهی قیام کرده و به سوی شام راه افتاده اند، خود را آماده جنگ کردند. نیروهای شامی حرکت کردند و آمدند. نیروهای انقلابی هم رفتند و به شامیان رسیدند. در) عین الورده (نیروهای طرفین با هم درگیر شدند. پیش از جنگ، سلیمان صرد گفت: اگر من کشته شدم، فرمانده شما مسیب بن نجبه است، اگر او کشته شد، فرمانده عبدالله بن سعد بن نفیل است، اگر او کشته شد، فرمانده خالد بن سعد بن نفیل است، اگر او کشته شد، فرمانده عبدالله بن وائل است و اگر او هم کشته شد فرمانده شما رفاعه بن شداد است. شامیان و شیعیان به جنگ پرداختند. سلیمان بن صرد فرمانده قلب لشکر شیعیان بود، عبدالله بن سعد فرمانده میسره و مسیب بن نجبه فرمانده میمنه. جنگ سختی درگرفت و در پایان با شکست نظامی نیروهای سلیمان بن صرد پایان یافت. برای آگاهی کامل از قیام توابین به((1) )مراجعه شود. و می توانید به کتاب) قصه کربلا (نوشته آقای نظری منفرد مراجعه کنید. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه