شفاعت چه آثار و پیامدهایى دارد؟

ماهیت شفاعت نه تشویق به گناه است و نه چراغ سبز براى گناهکار. همچنین عامل عقب افتادگى و یا واسطه گرى نیست بلکه مسئله مهم تربیتى است که پیامدهاى سازنده اى دارد که به برخى از آنها اشاره می شود. 1ـ امیدآفرینى؛ غالباً چیرگى هواى نفس بر انسان سبب ارتکاب گناهان بزرگى مى شود و به دنبال آن روح یأس حاکم مى شود و این نا امیدى ایشان رابه آلودگى بیشتر در گناهان مى کشاند در مقابل امید به شفاعت اولیاى الهى به عنوان یک عامل بازدارنده به افراد نوید می دهد که اگر خود را اصلاح کنند ممکن است گذشته آن ها از طریق شفاعت نیکان و پاکان جبران گردد. 2ـ برقرارى پیوند معنوى با اولیاى الهى؛ مسلّماً کسى که امید به شفاعت دارد می کوشد به نوعى این رابطه را برقرار سازد و کارى که موجب رضاى آن ها است را انجام دهد و پیوندهاى محبت و دوستى را نگسلد. 3ـ تلاش براى به دست آوردن شرایط شفاعت؛ امیدواران شفاعت باید در اعمال گذشته خویش تجدید نظر کنند و نسبت به آینده تصمیمات بهترى بگیرند زیرا شفاعت بدون زمینه مناسب انجام نمى گیرد حاصل آنکه شفاعت نوعى تفضل است که از یک سو به خاطر زمینه هاى مناسب شفاعت شوند واز سوى دیگر به خاطر آبرو و احترام و اعمال صالح شفاعت کننده است. منبع: سلفی گری و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ پنجم، ص 465. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه