اگر انسان شک داشته باشد که روزه برایش ضرر دارد یا نه ولی پزشک او را از گرفتن روزه منع می کند، تکلیف چیست؟

آیات عظام امام، خامنه ای، فاضل، صافی، نوری: اگر از گفته پزشک برای او ترس پیدا شود و احتمال عقلایی بدهد که روزه برایش ضرر دارد نباید روزه بگیرد[1] آیات عظام تبریزی، وحید: در فرض یاد شده اگر پزشک، متخصص و مورد اعتماد باشد باید به گفته اش عمل کند.[2] آیت الله مکارم: اگر از گفته پزشک برای او ترس پیدا شود و احتمال عقلایی بدهد که روزه برایش ضرر دارد نباید روزه بگیرد، و اگر با تجربه خودش دریافته که ضرر ندارد باید روزه بگیرد و در صورت شک می تواند یکی دو روز تجربه کند و بعد طبق دستور بالا عمل نماید.[3] آیات عظام بهجت، سیستانی: اگر از گفته پزشک برای او ترس پیدا شود و احتمال عقلایی بدهد که روزه برایش ضرر دارد می تواند روزه نگیرد.[4] پی نوشت: [1]. توضیح المسائل مراجع، م 1743، 1744؛ خامنه اى، اجوبة الاستفتائات، س 755. [2]. تبریزى، توضیح المسائل مراجع، م 1743؛ وحید، منهاج الصالحین، ج 2، م 1032. [3]. مکارم، توضیح المسائل مراجع، م 1743. [4]. سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، م 1032؛ بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 1743. ​​​​​​​منبع: احکام پزشکی و بیماران، سید مجتبی حسینی و سید محمدتقی محمدی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، دفتر نشر معارف، ‫۱۳۹۴. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه