با توجّه به این که نظام، اسلامى است و حکومت در اختیار ولىّفقیه عادل، لطفآ بفرمایید: الف) آیا حزبى که در حکومت مسؤولیّتى ندارد در مورد مقدّسات اسلامى وظایفى دارد؟ ب) حدود جواز نقد و انتقاد در مورد احکام و مفاهیم قرآن و عترت، یا سیره ائمه اطهار: چیست و در چه مواردى از مصادیق اهانت است؟ نقد و بررسى آیات، روایات، سیره و احکام فقهى بر اساس روشهایى غیر از اسلوب متداول میان علماى دین چه حکمى دارد؟ اصولا نقد و بررسى این گونه امور در چه صورت اهانت به مقدّسات تلقّى مى شود؟ عدم سوء نیّت منتقد، چه تاثیرى در این امر دارد؟ ج) حدود اختیارات یک حزب اسلامى در این مورد چه مى باشد؟ آیا مى تواند اقدام عملى اى در این جهت بنماید؟

جواب الف: همه باید مقدّسات اسلامى را محترم بشمارند. جواب ب: نقد در مسلّمات (به معنى ایراد و اشکال) مفهومى ندارد؛ ولى بررسى کردن بى مانع است. جواب ج: حزب اسلامى باید از باب امر به معروف و نهى از منکر در برابر اهانت به مقدّسات بایستد. منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه