تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در بیان تفاوت بین «امر مولوی» و «امر ارشادی»، این مسئله مطرح میشود که «امر مولوی» برای بعث، برانگیختن، طلب و درخواستی حقیقی و یا برای نهی، منع و زجری حقیقی صادر میشود. آنگاه گفته میشود که در «امر ارشادی»، «بعث حقیقی» وجود ندارد.به عبارت دیگر، «امر مولوی» در جایی است که آمر، خواستار تحقق مأمور به است و حقیقتاً و واقعاً میخواهد که آن کار انجام شود؛ از اینرو به آن «بعث حقیقی» گفته میشود؛ زیرا تحقق مأمور به، مطلوب حقیقی شخص آمر است.اما در «امر ارشادی»، دستوری که از آمر صادر میشود، به هدف انجام مأمور به نیست؛ بلکه تنها برای هدایت و راهنمایی فرد به وجود مصلحت و فایده، در مأمور به میباشد؛ یعنی هدف اصلی امر کننده، این است که به طرف مقابل بفهماند که در این کار خیر و مصلحت وجود دارد.[1]به عنوان مثال خدای متعال در قرآن دستور میدهد، هنگامی که شخص فاسقی اطلاعاتی را ارائه میکند، در پذیرش آن عجله نشود؛ بلکه در آن زمینه تحقیق و تفحص شود. این دستور «بعث حقیقی» ندارد که «انجام تحقیق» را تبدیل به یک «واجب شرعی» و «پذیرش سخن شخص فاسق» را تبدیل به یک «حرام شرعی» کند؛ بلکه هدف این است که به مخاطبان اعلام شود که نباید به افراد فاسق اعتماد کرد و بدون اطمینان از صدق گفتار آنان، دست به اقدامی نزنند که منجر به خسارت و پشیمانی شود. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.