به طور مطلق می توان گفت که آیا انسان از نظر ذاتی و اکتسابی بربرخی برتری دارد؟ بر فرشتگان چطور؟ آیا بر فرشتگان تنها به طور اکتسابی برتری پیدا می کند یا به طور ذاتی هم بر فرشتگان برتری خواهد داشت؟

در پاسخ به این پرسش به نکاتی اشاره می شود:1 ـ در وجود انسان حقیقتی ودیعت نهاده شوده که دارای قابلیت و استعداد ویژه ای است. استعداد و قابلیتی که وقتی در حضرت آدم (ع) به فعلیت و شکوفایی رسید مسجود فرشتگان قرار گرفت و آن قابلیت عبارت است از «استعداد دریافت اسماء الهی» «و علّم آدم الاسماء کلّها» و نیز استعداد «خلیفه الله» شدن که «ان جاعل فی الارض خلیفه» این قابلیت و استعداد در هیچ موجودی جز انسان وجود ندارد؛ و علت سجده نمودن فرشتگان بر انسان نیز به خاطر همین ظرفیت و گنجایش ژرف و نامتناهی انسان است؛2 ـ انسان زمانی برتر و فراتر از فرشتگان می شود که این ظرفیت و قابلیت الهی را در خود به فعلیت و شکوفایی برساند. انسان کامل مانند معصومین (ع) که مصداق اتّم انسان کمال یافته هستند، برتر از همه فرشتگان می باشند.بنابراین برتری انسان بر فرشتگان به خاطر کمال اکتسابی است؛ گرچه قابلیت و استعداد بالایی در انسان نهاده شده ولی تا زمانی که با علم و معرفت و اعمال شایسته اختیاری به فعلیت نرسد، بر فرشتگان برتری ندارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه