بيشتر پيامبران الهي در چه سرزميني مبعوث شدند؟

خداوند متعال براي هدايت نوع بشر و رساندن انسان ها به کمال مطلوب و سعادت جاويدان، پيامبران و رسولاني فرستاده است، چه اين که اگر نمي فرستاد هدف آفرينش بشر حاصل نمي شد، و انسان ها در گرداب گمراهي غوطه ور مي شدند و نقض غرض لازم مي آمد. چنان که در قرآن کريم مي فرمايند: «پيامبراني (را فرستاد) که بشارت دهنده و بيم دهنده بودند، تا حجتي براي مردم بر خدا باقي نماند و خداوند توانا و حکيم است». و از آيات ديگر قرآن کريم مي فهميم که خداوند براي هر قوم و ملتي رسول و پيامبري مبعوث داشته است چنان که مي فرمايد: ...وَلِکلِّ قَوْمٍ هَادٍ. براي هر قومي هادي و راهنمائي است، و يا اين که وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي کلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ.... ما در هر امتي رسولي برانگيختيم که خداي يکتا را بپرستيد و از طاغوت اجتناب کنيد. اين کلام خداوند اشاره است به اين که بعثت انبياء مسئله اي است که به قوم و ملّت خاصي مختص نيست، بلکه اين سنت و روش الهي است، که در ميان تمام امت ها جريان داشته است، چرا که همه به هدايت و راهنمائي نياز دارند. و طبق منابع اسلامي و روائي تعداد پيامبرانی که به رسالت مبعوث شده اند، حدود صد و بيست و چهار هزار نفرند، از طرفي اطلاعات و معلومات ما نسبت به اين تعداد از پيامبر خيلي ناچيز است و قرآن کريم هم درباره تعداد اندکي از انبياء اطلاع مي دهد (حدود 26 نفر). چنان که خداوند مي فرمايد: ما پيش از تو رسولاني فرستاديم؛ سرگذشت گروهي از آنان را براي تو باز گفته و گروهي را براي تو باز گو نکرده ايم. بنابراين اطلاع و دانش ما از پيامبران خيلي ناچيز است و هر آنچه که گفته مي شود مربوط به پيامبراني است که مختصري از تاريخ آن ها را مي دانيم نه همه پيامبران، بر اين اساس برخي معتقدند که شرايع مهم آسماني از جمله يهوديت و مسيحيت و اسلام در منطقه خاورميانه (شرق ميانه) ظهور يافته اند به اين جهت که شرايع آسماني و قوانين وحياني الهي در سرزمين شامات بر جهانيان نازل شده، خداوند اين سرزمين را براي جهانيان مبارک دانسته است. چرا که خداوند مي فرمايند: اي قوم! به سرزمين مقدسي که خداوند براي شما مقرر داشته وارد شويد. البته بايد به اين نکته نيز اذعان کرد که پنج تن از پيامبر مرسل، که به عنوان پيامبران اولوالعزم و صاحب شريعت و کتاب آسماني بودند، علاوه بر تعداد زيادي از پيامبران شناخته شده، در منطقه خاورميانه مبعوث شده اند. چنان چه حضرت نوح در منطقه عراق مبعوث شد، مرکز دعوت ابراهيم ـ عليه السلام ـ منطقه عراق و شامات بود و به مصر و حجاز نيز سفر نمود، موسي ـ عليه السلام ـ از مصر برخاست و عيسي ـ عليه السلام ـ در فلسطين مبعوث شد و حضرت ختمي مرتبت پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نيز در حجاز مبعوث شد و شايد بتوان دليل اين امر را وضع جوامع بشري و ظهور تمدن انساني در اين منطقه دانست چرا که مشرق زمين خصوصا شرق ميانه گهواره تمدن انساني است. هم چنين مفسرين در تفسير اين آيه از قرآن کريم که مي فرمايد: و لوط را به سرزميني که آن را براي همه جهانيان پربرکت ساختيم نجات داديم. نوشته اند که مراد از اين سرزمين شامات و بيت المقدس است و اين که خداوند آن را با برکت قرار داده براي اين است که پيامبران بيشتري در آن مبعوث شده اند. و هم چنين طبق برخي روايات بيشتر پيامبران از قوم بني اسرائيل برگزيده شده اند که بيشتر شان در سرزمين شامات و منطقه خاورميانه زندگي مي کردند که تعداد آن ها را چهار هزار نفر نيز گفته اند. بنابراين مي توان گفت که با توجه به اين که تعداد پيامبران مبعوث خيلي بيشتر از آن تعدادي است که اخبارشان در منابع روايي و تاريخي آمده است به طور قطع نمي توان گفت که بيشترين پيامبران در چه منطقه اي مبعوث شده اند. امّا با توجه به اطلاعاتي که از تعدادي از انبياء وجود دارد از اين تعداد بيشتر شان در منطقه خاورميانه اي که شامل سرزمين شامات عراق و شبه جزيره عربي مبعوث شده اند. به خصوص اين که پيامبران اولوالعزم نيز در اين مناطق مبعوث شده اند، علت اين امر هم مي تواند اين مسئله باشد که خاور ميانه محل زيست بشر بوده و لذا پيامبران براي انسان مبعوث شده اند، مناطق ديگر پس از خاور ميانه محل انسان بوده اند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه