روایت نسبتاً معروفی است که گاه با تفاوت هایی نقل شده که حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند: بهترین چیز یا بهترین عمل برای زن آن است که مردی را نبیند و مردی هم او را نبیند (اَن لا تری رجلاً و لا یراها رجل). این روایت ظاهراً اصالةً در مناقب ابن شهر آشوب نقل شده (ج ۳، ص ۱۱۹، ط نجف ۱۳۷۵هـ.ق.)، به این صورت که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم خودشان از حضرت زهرا چنین سؤالی کردند. امّا صورت های دیگری هم از این روایت شنیده شده، مثل این که پیامبر این سؤال را در مسجد مطرح کردند، و بعد حضرت امیر رفتند منزل و از حضرت زهرا سؤال کردند، یا این که سلمان فارسی از آن حضرت سؤال نمود. می خواهم بدانم که اوّلاً سند این روایت در چه حدّ از اعتبار و وثوق است. و ثانیاً ماجرا به چه نحو بوده و سؤال کننده چه کسی بوده (پیامبر، حضرت علی یا سلمان)؟ و آیا درست است که می گویند این روایت مُرسل است؟

در روایتی از فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سؤال شد: «برای زنان چه چیز بهتر است؟» در جواب فرمودند: «برای زنان بهترین چیز آن است که مردان را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند»، (کشف الغمه، ج 2، ص 23 و 24 و مناقب شهر آشوب، ج3، ص 119 و منتهى الآمال، ص 161 به نقل از کتاب چهارده معصوم اثر مؤسسه در راه حق، ص 27).این عقیده فاطمه زهرا(س) درباره زنان می باشد که در برابر مردان بیگانه و نامحرم چگونه حریم را نگه دارند و از اختلاط و معاشرت و برخورد با مردان نامحرم چگونه پرهیز کنند.البته روشن است که این گونه روایات این نکته را گوشزد می کند که بهتر است زنان بدون جهت و ضرورت خود را در معرض دید مردان نامحرم قرار ندهند. این پیام حضرت اوّل در زندگی عملی خود آن بانوی بزرگ تبلور می کند.امام موسی بن جعفر(علیه السلام) از پدرانش نقل فرموده است که امیر مؤمنان على(علیه السلام) فرمود: فرد نابینائی اجازه خواست که به منزل فاطمه(س) وارد شود، آن گرامی خود را از او پوشیده داشت رسول خدا(ص) به او فرمود: چرا خود را پوشیده داشتی در حالىکه نابیناست و تو را نمی بیند؟ عرض کرد: اگر او مرا نمی بیند من او را می بینم، و نیز رایحه و عطر را می بوید و شامه اش سالم است. رسول خدا(ص) فرمود: گواهی می دهم که تو پاره تن منی، (بحار، ج 43، ص 91 و ریاحین الشریفه، تالیف شیخ ذبیح الله محلاتی، چاپ اسلامیه تهران، ج 1، ص 216 و منتهى الامال، ص 161 و 162 به نقل از همان، ص 26).پس حضرت عقیده و پیام خود را در برابر برخورد با نامحرمان با سیره عملی خود امضا و ابلاغ مى کند و گرنه ابتلا به گناه از ساحت قدوسی آن بانوی مقدس و معصوم، فرسنگ ها فاصله دارد به راستی اگر این یک پیام را زنان جامعه عمل کنند و در برابر نامحرمان از خود نمائی دست بکشند و خود نیز از نامحرم گرائی بپرهیزند، جامعه در چه سطحی از نزاهت و طهارت باقی می ماند؟ البته راجع به عصمت امامان و حضرت زهرا(سلام الله علیها) باید گفت آنان نیز مانند سایر انسانها در معرض وسوسه شیطان قرار می گیرند. اما از چنان قدرت ایمانی بهره مندند که آنان در صدد دفع شیطان بر می آیند و وسوسه شیطان به آنان راه پیدا نمی کند.باید دانست که پیدایش فحشا و فرزندان نامشروع، افزایش طلاق و از هم گسیختگى زندگى زناشویى و نا آرامى درونى و هیجان جنسى مستمر برخاسته از برهنگى و عشوه گرى زنان، همه آثار شوم بى حجابى و بى بندوبارى است و این حجاب است که مى تواند به خوبى مصونیت بخش باشد.بنابراین، وظیفه پوشش اسلامى بانوان به معناى حبس و زندانى کردن و قرار دادن آنان پشت پرده و در نتیجه عدم مشارکت این گروه، در فعالیت هاى اجتماعى نیست. این وظیفه بدان معنا است که زن در معاشرت با مردان، بدنش را بپوشاند و به جلوه گرى و خودنمایى نپردازد و مشارکتش در فعالیت ها، بر اصول انسانى و اسلامى استوار باشد. در نتیجه می توان گفت: این روایت با حضور اجتماعی زنان به هیچ وجه در تعارض نیست. یعنی می شود که بانوان هم در جامعه حضور داشته باشند و هم توسط مردان دیده نشوند و با رعایت عفت و حیا مردی را هم نبینند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 3/100118068) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه