هر روز یک چیزی را از خدا خواستن نشانگر چیست؟

در پاسخ به مطالب ذیل توجه نمایید: 1-هر روز که نه بلکه هر آن و لحظه ما در حال درخواست از خداوند و او در حال عطا و رفع نیاز و حاجت است . این درخواست نشانگر وجود سراپا فقر و نیاز ما و ذات بی نیاز و غنای مطلق خداوند است . طلب و عرض حاجت چه در امور دنیوى و چه اخروى از مصادیق بارز تسلیم در برابر فرمان الهی است، چون خود خداوند فرموده است که دعا کنید و ترک دعا از مصادیق استکبار در مقابل او است. در آیه 60 سوره غافر آمده است: و قال ربکم ادعونی استجب لکم ان الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین. و پروردگار شما گفت مرا بخوانید تا استجابت کنم. همانا کسانی که از عبادت من تکبر نمایند به زودی به جهنم درافکنده خواهند شد. و نیز در آیه 77 فرقان آمده است : قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ ؛ بگو پروردگار من براى شما ارجى قائل نیست اگر دعاى شما نباشد.در روایتی آمده است که به حضرت موسی(ع) فرمود: ای موسی نمک آشت را نیز از ما بخواه. وظیفه انسان این است که دعا کند و از خداوند بخواهد و تلاش خود را نیز به کار بگیرد، ولی در نهایت نسبت به نتیجه و خواست خداوند راضی و تسلیم باشد . 2- در آیات قرآن و روایات اسلامى اهمیت زیادى به مساله دعا داده شده که نمونه آن آیه فوق بوده ولى ممکن است قبول این امر براى بعضى در ابتدا سنگین باشد که دعا کردن کار بسیار آسانى است و از همه کس ساخته است، و یا قدم را از این فراتر نهند و بگویند دعا کار افراد بیچاره است! این که اهمیتى ندارد!.ولى اشتباه از اینجا ناشى مى شود که دعا را خالى و برهنه از شرائطش مى نگرند در حالى که اگر شرائط خاص دعا در نظر گرفته شود این حقیقت به وضوح ثابت مى شود که دعا وسیله مؤثرى است براى خودسازى و پیوند نزدیکى است میان انسان و خدا.نخستین شرط دعا شناخت کسى است که انسان او را مى خواند.شرط دیگر شستشوى قلب و دل، و آماده ساختن روح براى تقاضاى از او است، چرا که انسان هنگامى که به سراغ کسى مى رود باید آمادگى لقاى او را داشته باشد.شرط سوم دعا جلب رضا و خشنودى کسى است که انسان از او تقاضایى دارد چرا که بدون آن احتمال تاثیر بسیار ناچیز است.و بالآخره چهارمین شرط استجابت دعا آن است که انسان تمام قدرت و نیرو و توان خویش را به کار گیرد و حد اکثر تلاش و کوشش را انجام دهد، و نسبت به ما وراى آن دست به دعا بردارد و قلب را متوجه خالق کند.زیرا در روایات اسلامى صریحا آمده است کارى را که انسان خود مى تواند انجام دهد اگر کوتاهى کند و به دعا متوسل شود دعایش مستجاب نیست! به این ترتیب دعا وسیله اى است براى شناخت پروردگار و صفات جمال و جلال او، و هم وسیله اى است براى توبه از گناه و پاک سازى روح، و هم عاملى است براى انجام نیکى ها، و هم سببى است براى جهاد و تلاش و کوشش بیشتر تا آخرین حد توان.به همین دلیل تعبیرات مهمى درباره دعا دیده مى شود که جز با آنچه گفتیم مفهوم نیست، مثلا:در روایتى از پیامبر ص مى خوانیم الدعاء سلاح المؤمن، و عمود الدین، و نور السماوات و الارض: دعا اسلحه مؤمن، و ستون دین و نور آسمانها و زمین است .در حدیث دیگرى از امیر مؤمنان على ع مى خوانیم:الدعاء مفاتیح النجاح، و مقالید الفلاح، و خیر الدعاء ما صدر عن صدر نقى و قلب تقى:دعا کلید پیروزى و مفتاح رستگارى است و بهترین دعا دعائى است که از سینه پاک و قلب پرهیزگار برخیزد «2».و در حدیثى از امام صادق ع مى خوانیم : الدعاء انفذ من السنان. دعا نافذتر از نوک نیزه است! . گذشته از همه اینها اصولا در زندگى انسان حوادثى رخ مى دهد که از نظر اسباب ظاهرى او را در یاس فرو مى برد، دعا مى تواند دریچه اى باشد به سوى امید پیروزى، و وسیله مؤثرى براى مبارزه با یاس و نومیدى.به همین دلیل دعا به هنگام حوادث سخت و طاقت فرسا به انسان قدرت و نیرو و امیدوارى و آرامش مى بخشد، و از نظر روانى اثر غیر قابل انکارى دارد.تفسیر نمونه، ج 15، ص: 176 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه