در کتاب تفسیر ابن کثیر آمده است: در آیه «وَ ما عَلَّمْناهُ الشِّعْرَ وَ ما یَنْبَغی‏ لَهُ» خداوند از حال پیامبر اسلام(ص) خبر می‌‌دهد و در صدد ردّ کلام کفّار است که ایشان را شاعر می‌‌نامیدند و می‌‌گفتند قرآن شعر است، پس خدا فرمود: پیامبر شاعر نیست و این قرآن هم شعر نیست. بنابر این، هر گاه پیامبر می‌‌خواست شعری از اشعار قدیمی و معروف را بخواند، وزن شعری آن‌‌را می‌‌شکست تا مصداق شعر نباشد. نظر شما درباره این کلام ابن کثیر چیست؟

قرآن کریم می‌فرماید: و به پیامبر، شعر نیاموختیم و [شعرگویى‏] شایسته او نیست... جمله «ما به او شعر نیاموختیم» در صدد نفی شاعری از آن‌حضرت است. مفسّران در تفسیر «وَ ما یَنْبَغی‏ لَهُ» آورده‌اند که پیامبر(ص)، شعری که مورد نظرش بود را در یک قالب غیر شعری برده و بیان می‌فرمود؛ لذا گفته شده پیامبر اسلام(ص) هیچ شعری را بر وزن شعریش نخواند. البته این بدان معنا نیست که بگوییم؛ پیامبر مانند افراد کم حافظه و بی‌اطلاع در جامعه بوده و هیچ شعری را از حفظ نبوده است، بلکه بدین معناست که ایشان در مقام بیان کلام به حرف‌هایی استناد می‌فرمود که از یک شعر دیگر نشأت گرفته بود و این استفاده محتوایی خلاف شأن ایشان نیست، بر خلاف این‌که بگوییم ایشان قصد بیان شعری را داشته و آن‌را اشتباهاً به نحو دیگری نقل کرده است. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه