- تاریخچه کراوات /

تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه

فلسفه و تاریخچه استفاده از کروات چیست؟درست است که در کشورهای غربی از کروات استفاده می شود ولی از کت و شلوار نیز استفاده می شود.چگونه است که کت و شلوار اشکالی ندارد ولی کروات حرام است؟عرف جامعه ما کروات را به عنوان شیک بودن استفاده می کندنه به عنوان نمادکفر؟


واژه‌ «کراوات» از نیمه ی دوم قرن هفدهم میلادی در زبان فرانسه رواج یافت؛ چون سربازان کُرُوات (اهل کرواسی) که در هنگ پادشاهی در زمان «لوئی چهاردهم» بودند دستمال گردن می‌بستند این رسم از آن دوره آغاز شده است. گرچه ورود رسمی کراوات در ایران به حدود 80 سال پیش و چند سال بعد از رواج کلاه پهلوی و کلاه شاپو برمی گردد اما بستن کراوات توسط ایرانی مسلمان بوسیله ی میرزا ملکم خان در زمان ناصرالدین شاه قاجار و همزمان با ورود فراماسونری و تأسیس لژ فراموشخانه توسط خودِ میرزا ملکم در سال 1234 شمسی صورت پذیرفته که همزمانی این دو اتفاق، بسیار قابل تآمل است. تعبیری که امیر المؤمنین در ترسیم دوره های تاریخی بعد از خود در خطبه ی لؤلؤیه دارند قابل دقت و محل حیرت است. ایشان در ترسیم نمادین و رمزآلود دوره های مختلف حکومتی بعد از خودشان تا ظهور مهدی موعود، اینگونه می فرمایند: « آگاه باشید؛ من بزودی از میان شما خواهم رفت، پس منتظر باشید فتنه ی اموی را، و دولت کسروی را (اشاره به حکومت عباسیان) ...، سپس فتنه ی کور غبار آلود را، و قلاّده سرخ را که در دنبال آن قیام قائم حق خواهد بود. (ثم الفتنه الغبراء، و القلاّده الحمراء، و فی عقبها قائم الحق)» از منظری تعبیر دوره ی قلاده ی سرخ، اشاره به تسلط فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کراوات بسته های غربی بر ممالک اسلامی است که این روند تا زمان ظهور امام عصر ادامه خواهد داشت.با نگاهی گذرا به روند استفاده از کراوات ـ به شکل کامل شده ی فعلی ـ در خواهیم یافت که کراوات یکی از نمادهای فرهنگ غربی و غیر اسلامی است و از این جهت با پوشیدن کت و شلوار تفاوت فاحشی دارد؛ کت و شلواری که هیچگونه نماد غیر اسلامی مثل صلیب در آن دیده نمی شود. همین نکته باعث شده تا مراجع بزرگوار تقلید، از جمله مقام معظم رهبری بستن کراوات را در صورتی که استفاده از این پوشش غیر اسلامی منجر به ترویج فرهنگ غربی گردد جایز ندانند.(1)این نکته بسیار دقیق را نباید از خاطر برد که اگر نیت ما در بکارگیری و استفاده از چیزی که ماهیت حرام آن هنوز تغییر نکرده است حرام نباشد تأثیری در حکم مسئله ندارد؛ مثلاً اگر کسی پاسور را فقط به نیت سرگرمی بازی می کند چون هنوز آلت قمار محسوب می شود با وجود نیت سالم آن شخص، باز هم بازی کردن با آن حرام است. کراوات هم همین حکم را دارد.البته باید گفت همین مسئله که کراوات را یکی از شاخصهای شیک پوشی بدانیم خود یک تلقین فرهنگی از جانب غرب است. واقعیت امر آن است که می توانیم کراوات نبندیم و شیک پوش باشیم.(1) اجوبه الاستفتائات ج 2 سئوال 1378 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25



0 دیدگاه
برای این پست دیدگاهی وجود ندارد

ارسال نظر



آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود

09111169156

info@parsaqa.com

حامیان

Image Image Image

همكاران ما

Image Image