هر چه می خواهم اعمالم را برای خدا خالص کنم نمی توانم، به همین خاطر از کارم کمی ناراحت می شوم و یا پشیمان! چه کار باید بکنم؟

اخلاص یعنی جهت گیری تمام تلاش­ها به سوی پروردگار. اگر انسان به یقین برسد که همه چیز فانی شدنی و از بین رفتنی است جز ذات پروردگار، آنگاه تلاش خواهد کرد که کارها و فعالیت هایش تنها برای خداوند متعال باشد. [i] در حقیقت اخلاص، ثمره معرفت است که هر چه معرفت کامل­تر باشد، اخلاص عمیق­تر و پایدارتر خواهد بود! البته معلوم است که کسانی که برای رضایت حق و «خالصاً لوجه الله» عمل می­کنند، از مواهب و نعم موعود در بهشت بی نصیب نیستند، بلکه در حد اعلی از آن بهره­مند هستند و اولین قدم اخلاص این است که انسان از آنچه در دست مردم است مأیوس شود و تنها امیدش به خدای متعال باشد. [ii] کسی که تنها امیدش خداوند باشد، به هیچ کس و هیچ چیزی جز او امیدی نخواهد داشت و نظر به دیگری برای او معنی ندارد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه